[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Nie, tylko normalny.A pan chyba naprawdę zwariował! Pana trzeba by przezwać świnią, skończoną świnią, i zrobiłbym to, gdybym niesądził, że pan jest chory umysłowo, pan jest kompletny wariat!- No to mnie też zapiszcie do wariatów! -wybuchnął Mertel.- I pana hrabiego, i pana mecenasa, i pana redaktora, bo oni myślą analogicznie !- Proszę w moim imieniu nie mówić! - zastrzegł się Kłos.- Mówię w imieniu tych wszystkich, dla których słowa ojczyzna i patriotyzm coś znaczą!- A Bóg i honor? Bóg i honor, proszę panów! - włączył się Stańczak.- Wśród naszych świętych triad Bóg - honor - ojczyzna górą! Dla reszty dziewczyna - wino - śpiew!- Panie profesorze, dość tych wygłupów! -zażądał Kortoń.- Czemu? Ja jestem Polak mały, a mój znak to orzeł biały!- Pański znak, profesorze, to pijana kura!- Dom wariatów! - westchnął Bartnicki.- Rzeczywiście przytaknął Mertel.- Szkoda, że nie dom patriotów! Ale być może nie wszyscy tutaj są abnegatami.Zróbmy głosowanie.- Mam w dupie pańskie głosowanie! - wzruszył ramionami Sedlak.- W dupie to pan masz siedzącego tam cykora, panie Sedlak - cykora, że by was przegłosowano! Że wygraliby ludzie, którzy nie unikają tej brudnej, według was, gry!- A pańskim zdaniem ona nie jest brudna? - spytał doktor Hanusz.- Moim zdaniem trzeba za wszelką cenę uratować ludzi, których przegłosowaliśmy do wykupienia, panie Hanusz! :- Za wszelką cenę?- Tak!- Są ceny zbyt wysokie, i monety zbyt kosztowne w pewnych sytuacjach, więc niech pan nie nadużywa słów - zwrócił Mertlowi uwagę radca Malewicz.Profesor Stańczak znowu przerwał półdrzemkę z otwartymi powiekami, bo usłyszano jego baryton:- Wcale nie nadużył słów.To raczej wy, panowie aniołowie, żonglujecie po kuglarsku sylabami, pragnąc obronić dziewictwo swych sumień, trochę dla mnie wątpliwe, bo każdy z was żyje parędziesiąt lat, więc musiał nie raz utracićbłonę dziewiczą.Zbyt wysokie ceny, zbyt kosztowne monety.Śmieszne!- To tak, jakby pan głosił, że moralność jest śmieszna, że etyka jest warta śmiechu, panie profesorze! - powiedział z wyrzutem ksiądz Hawryłko.- Nie, księżulu, ja mówię o.o groszu czynszowym za codzienne życie w wilczym stadzie.O kupowaniu sobie furtek ucieczki i dróg ewakuacji.Wszystko jest monetą, każda nasza myśl i każde działanie, i wszystko jest waluciarnią -sfera umysłu i sfera czynu.Raz - że każda nasza myśl i każde działanie ma cenę, którą trzeba zapłacić życiu bezwarunkowo.Dwa - że wszystko, co myślimy i co robimy, ma równie realny jak moneta awers i rewers.Weźmy przykład pierwszy z brzegu, pierwszy lepszy adekwatny do naszej sytuacji dzisiejszej.„ Wiara przenosi góry", ergo: „Trzeba chcieć, aby móc", ergo: „Dla chcącego nie ma nic trudnego".Tak mówi przysłowie, i słusznie mówi.Wszakże istnieje również „prawo odwrotnych skutków" im usilniej staramy się czegoś dokonać, tym mniejsza szansa, że się nam uda.I to też jest prawda.- Panie radco, pan upraszcza.- Panie mecenasie, to pan upraszcza co tylko można, dyrygując ruletką przy tym stoliku! Upraszcza pan etykę, logikę, procedurę demokratyczną i zasady higieny zdroworozsądkowej.Czy tego pana nauczono, gdy studiował pan prawo?Krzyżanowski żachnął się, robiąc minę człowieka krzywdzonego publicznie bez powodu:- Na miły Bóg, drogi panie!- Chcę tylko usłyszeć, czy tego wszystkiego wyuczono pana, gdy studiował pan prawo.- Życie nauczyło mnie, że czasami trzeba wybierać między złem większym a złem mniejszym! - odparł Krzyżanowski.Przypuszczam, że doktor Hanusz, jako lekarz, każdego dnia styka się w szpitalu z tym problemem.- A co, pańskim zdaniem, jest złem mniejszym?- Proszę zapytać lekarza, doktor Hanusz poda panu konkretne przykłady, panie radco.Od półtora roku w szpitalu brakuje lekarstw, zastrzyków, opatrunków, plazmy, nici, kroplówek, wszystkiego, bo Niemcy wszystko rekwirują na wschodni front, gdzie mają dziesiątki tysięcy rannych.Proszę zapytać pana doktora, jak często on i jegozwierzchnik musieli operować, lub ratować zastrzykami czyjeś życie, w sytuacji, gdy danego dnia trzeba było ratować pięciu pacjentów witających się ze śmiercią, a lekarstw starczało tylko dla dwóch! Wtedy musieli wybierać dwóch z pięciu! Albo jednego z trzech! Proszę go zapytać, jak często tak się zdarzało.Odpowie, że przynajmniej raz na tydzień!Wszyscy zwrócili wzrok ku wciąż stojącemu przy drzwiach doktorowi.Hanusz opuścił głowę i milczał.Krzyżanowski czekał kilkanaście sekund, by podjąć wątek z tą samą werwą:- A później proszę go zapytać jakie były kryteria wyboru!.Choć może lepiej nie.Bo co panu odpowie - że wybierali młodszych, bogatszych, przystojniejszych, inteligentniejszych, czy vice versa? Każdy ich wybór był wyborem okrutnym, a co uważali za mniejsze zło, to ich tajemnica, może nawet bardzo wstydliwa.Tak czy owak - nie mam wątpliwości, że stosowali zasadę wyboru mniejszego zła, i pewnie kierując się tylko subiektywną intuicją.Bo chyba nie ma regulaminu w takich sprawach, nie ma kodeksu, przepisy tu nie istnieją, wybór jest więc całkowicie subiektywny
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
