Gordon R. Dickson Smok i Jerzy 2 Smoczy rycerz, t. 1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Stołek odpowiednio wysoki, by wygodnie siedziało się przy stole, był przysunięty doboku stołu, a cztery podobne stary dookoła pod ścianami.- Sir Johnie - odezwał się sir William, gdy trzej rycerze zatrzymali się tuż przed stołem -oto, wedle twojego życzenia, sir Brian Neville-Smythe powrócił z tymi dwoma szlachcicami, októrych mówiłeś.Mężczyzna za stołem (mógł to być tylko sam sir John Chandos, pomyślał Jim)wyprostował się nieco i pochylił do przodu, opierając przedramiona na stole.- Dobrze, Williamie - odrzekł.- Zostaw nas teraz samych.Spojrzał na mężczyznę zajętego w kącie pisaniem.- Cedricu - powiedział.Mężczyzna odłożył ostrożnie gęsie pióro i wyszedł za sir Williamem z pokoju.Sir Chandos odwrócił wzrok od drzwi i spojrzał na trzech mężczyzn stojących przed nim.�w sławny mąż obdarzony był szczupłym ciałem dobrze zbudowanego nastolatka, choćJim domyślał się, że miał on dobrze po trzydziestce, a może nawet po czterdziestce.Odznaczał się pewnym spokojnym wdziękiem, ale bez takiej fircykowatości czypretensjonalności, jaką prezentował sir Mortimer Yerweather w sali na dole.Zachowanie jegobyło raczej podobne do złowróżbnego, leniwego wdzięku któregoś z wielkich, a niebezpiecznychprzedstawicieli rodziny kotowatych.Jim zafascynowany przyglądał się sir Johnowi.Kiedy był na studiach, nie istniał żadenznany obraz czy opis sir Johna Chandosa pasujący do mężczyzny, przed którym stał.To, żeczłowiek ów był nie tylko inteligentny i uzdolniony, ale także przyzwyczajony do rozkazywania,promieniowało od niego jak ciepło od kominka.Nie poprosił ich, aby usiedli.Nie zaoferował im też wina, które stało na stole.- Szlachetni panowie - powiedział łagodnym głosem - wojen nie wygrywa się tylkobitwami.Zwłaszcza tej wojny, w której głównym celem jest bezpieczne uwolnienie naszegomiłościwego księcia, oby Bóg go strzegł.I właśnie do tego innego, a koniecznego sposobupotrzebuję was trzech.Chociaż być może ty, sir Brianie, uznasz, że twoja rola będzie wymagałanieco więcej, jeśli idzie o walkę, niż pozostałych dwóch rycerzy.Sir John przyjrzał im się po kolei, przenosząc wzrok z jednego na drugiego, jakby osądzałi ważył ich spojrzeniem.Brązowe oczy pobłyskiwały złotymi plamkami, tak jak i przerzedzającesię ciemne włosy na głowie.- Aby bezpiecznie sprowadzić naszego księcia do domu - ciągnął - niewątpliwie musimyzmierzyć się w bitwie z wojskami króla Jeana z Francji.Wygramy tę bitwę albo przegramy,wedle woli boskiej.Niemniej faktyczne uwolnienie księcia będzie zależeć w wielkiej mierze odwas trzech, panowie, i jeszcze od paru innych.Przerwał, jakby dając im chwilę czasu na przetrawienie tej informacji.- Obawiam się, że żaden z was - kontynuował - nie ma doświadczenia w tego rodzajumisjach.Musicie jednak pojąć, że trwałość tego królestwa nie opiera się jedynie na szarżowaniuz mieczem i kopią w pełnym galopie na pierwszego nieprzyjaciela, jaki się nawinie, ale na wielusprawach czynionych po cichu i często, z konieczności, w sekrecie.Co znaczy, że czyniący je niemówią o nich ani w trakcie ich wykonywania, ani też pózniej.Takiego właśnie milczenia będężądał od każdego z was, a zwłaszcza milczenia na temat jakichkolwiek powiązań waszychczynów ze mną i z koroną Anglii.Czy rozumiecie mnie, panowie? Wszyscy odpowiedzieli tak.Jim zdziwił się, że jego własny głos był równie pełen szacunku jak głosy jego towarzyszy.Niespodziewał się spotkać z tego rodzaju autorytetem u żadnego rycerza czy szlachcica w tymświecie.- W takim razie dobrze - powiedział sir Chandos.Zerknął na jeden z pergaminówleżących w nieporządnym stosie na stole, obok dzbana z winem.- Co wam teraz powiem, na zawsze musi pozostać w tajemnicy.Mamy we Francjipewnych doradców, którzy mogą dostarczyć nam informacji, potrzebnych do wykonania zadania,które wam dam.%7łycie tych ludzi może zależeć od tego, czy potraficie trzymać usta zamknięte.Popatrzył na nich chwilę, marszcząc brwi, po czym znów spojrzał na dokument.- Ci doradcy są naszymi przyjaciółmi, lecz we Francji uchodzą za szczerze oddanychsłużbie koronie francuskiej - podjął.- Niektórzy mogliby powiedzieć, że praca, jaką wykonują,jest niegodna szlachcica, i to samo da się powiedzieć o zadaniu, z jakim was wysyłam.Znowu spojrzał na nich, ale nie marszczył już brwi.- Mówię wam, że nie jest to słuszna ocena - powiedział.- Raczej są to właśnie zadania,które tylko prawdziwy szlachcic może wykonać, ponieważ wymagają one od wszystkichbiorących w nich udział, aby nie walczyli w świetle i chwale, ale by walczyli w ciemności itrudzie.Waszym zadaniem, sir Gilesie i sir Jamesie, będzie uwolnienie osoby naszego księciaskądkolwiek, gdzie król Francji może go więzić.Twoim, sir Brianie - spojrzał na rycerza - będziepośpieszyć z niewielkimi siłami, jakie możesz zgromadzić, z pomocą tym panom wtedy, kiedybędą cię potrzebować.Będziesz zatem podążał za nimi, wedle znaków i wskazówek, jakiezostawią co do ich trasy, w odległości może dnia drogi, i spotkasz się z nimi w Amboise, w głębiFrancji.Potem poczynicie takie plany co do odbicia księcia, jakie uznacie za stosowne.Czy tozrozumiałe?- Tak, sir Johnie - rzekł sir Brian.- Wy, sir Gilesie i sir Jamesie - ciągnął Chandos - zostaliście wybrani do zadaniawłaściwego uwolnienia księcia ze względu na pewne specjalne.talenty, jakie każdy z wasposiada.Wiecie obaj, czym one są, bez mojego mówienia o tym, a jeśli któryś z was nie znazdolności drugiego, to niech tak już zostanie, chyba że kiedyś zażyczycie sobie poczynić na tentemat zwierzenia.Wystarczy powiedzieć, że hrabia Northumberland mówił mi wiele o tobie, sirGilesie; a ty, sir Jamesie, jesteś już dobrze znany po twojej potyczce pod Twierdzą Loathly wcałej Anglii - dzięki pieśniom i opowieściom [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki