[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.110 lat składało się z dwudziestu dwóch etruskich lustra popięć lat każde; był to również cykl przejęty od Etrusków przez Rzymian.Pod koniec każdegocyklu korygowali oni rozbieżności w kalendarzu słonecznym drogą dodawania dni i urządzaliIgrzyska Wiekowe [Ludi Saeculares].Tajemny sens liczby 22 (a liczb świętych nigdy nie wybieranona chybił trafił) polega na tym, że jest ona miarą obwodu koła o średnicy 7.Proporcja ta, znanajako/?/, nie jest już tajemnicą religijną; obecnie używa się jej jako banalnej formuły empirycznej,ponieważ rzeczywistą matematyczną wartością pi jest liczba dziesiętna, której nikt jeszcze niezdołał ustalić, gdyż biegnie ona w nieskończoność, jak ułamek j-, w regularnie powracającejsekwencji.Siedem lustrów daje trzydzieści pięć lat, a trzydzieści pięć lat było w Rzymie wiekiem,który uważano za szczytowy dla mężczyzny i w którym można go było wybrać konsulem.(Tenżewiek Konwencja, wykazująca mentalność klasyczną, ustaliła jako najniższy próg dla kandydata na221 stanowisko prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki.) Nimfa Egeria, królowa dębu udzielającapouczeń królowi Rzymu Numie, była czwartą Karmentą .Jeśli wiek każdej Karmenty (albokadencja kapłanki sybilijskiej) wynosił 110 lat, to Numa panował nie wcześniej niż 330 lat przedprzybyciem Euandra do Italii, którego tradycyjną datą jest 1243 rok przed Chrystusem, jakieśsześćdziesiąt lat przed upadkiem Troi.Euandra wygnano z Arkadii za zabójstwo ojca, co implikuje wyparcie Potrójnej Bogini, Karmentybądz Tetydy, przez olimpijskiego Zeusa.Tetyda (Thetis) było eolskim imieniem Karmenty, za którejpoduszczeniem Euander wymierzył morderczy cios; otóż w owej epoce było w Italii i Grecji rzecząnormalną, że król zabijał swego ojca (czyli królewskiego poprzednika) za namową swej BoginiMatki.Tradycyjny powód najazdu Danaanów pod wodzą Partholana na Irlandię i BrutusowychDardańczyków na Brytanię jest ten sam; obu wygnano za ojcobójstwo.Data 1243 przedChrystusem zgadza się z podawaną przez pózniejszych Greków datą inwazji achajskiej,mianowicie 1250 rok przed Chrystusem.Właściwie nie była to inwazja, lecz zapewne przesuwaniesię na południe, pod naporem Dorów, Achajów osiedlonych w północno-zachodniej Grecji.HistoriaPeliasa i Neleusa, synów Posejdona, którzy wypędzili Minijczyków z Jolkos w Tesalii i z Pylos nazachodnim Peloponezie, wiąże się z tą właśnie inwazją, w której rezultacie ustanowiony zosta!panteon olimpijski.Czy jednak historia wynalezienia przedkadmejskiego alfabetu Palamedesa, zaniesionego doItalii przez Arkadyjczyka Euandra przed najazdem Dorów na Grecję, nie ukrywała się przez całyten czas w pogmatwanym ikonotropicznie micie Perseusza i Gorgony Meduzy? Czy historięPalamedesa da się wiernie odtworzyć prostą metodą przywrócenia mitu Perseusza do formyikonograficznej, a następnie zinterpretowania składających się na nią ikonograficznych motywów?Mit mówi, że Perseusza posłano, by uciął głowę rywalce bogini Ateny, Gorgonie Meduzie olokach wężowych, której mordercze spojrzenie zmieniało ludzi w kamień; i że nie mógł on uporaćsię z tym zadaniem, póki nie odwiedził trzech Grajaj, Siwowłosych , sędziwych sióstr Gorgon.Miały one wspólnie tylko jedno oko i jeden ząb, toteż, ukradłszy im to oko i ten ząb, Perseuszdrogą szantażu wymusił na nich informację o miejscu, w którym ma szukać gaju Trzech Nimf.Następnie od Trzech Nimf otrzymał skrzydlate sandały, podobne do Hermesowych, torbę na głowęGorgony i hełm-niewidkę.Hermes uprzejmie podarował mu również sierp, Atena zaś lustro;pokazała mu także przedstawiające Meduzę malowidło, by potrafi! ją rozpoznać.Potem ząbTrzech Siwowłosych (według niektórych również oko) wrzucił do jeziora Triton, aby złamać ichmoc, i poleciał do Tartessos, gdzie w zagajniku nad oceanem żyły Gorgony.Tam odciął sierpemgłowę śpiącej Meduzy, wpierw popatrzywszy w lustro, aby przełamać czar obracający w kamień,wrzucił głowę do torby i poleciał do domu.Zcigały go pozostałe Gorgony.W trzech Nimfach musimy upatrywać Trzy Gracje, tj.potrójną Boginię Miłości
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
