Ksiega Henrykowska

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.1248 na dwa odrębne księstwa, objęte przez dwie pary braci; Bolesław Rogatka z Konrademobjęli Dolny Zląsk z Legnicą, Głogowem, Krosnem i ziemią lubuską, Henryk IIIz Władysławem zaś Zredni Zląsk ze stołecznym Wrocławiem.Ziemia opolska, czylidzisiejszy Górny Zląsk, miała osobną linię dynastyczną od końca XII wieku. 33kupna posiadłości Jaworowice dał nam 80 grzywien srebra i te pieniądzewedle naszego rozkazu i zlecenia wypłacił następującym osobom: pierw-szemu naszemu sekretarzowi48, magistrowi Walterowi 26 grzywien,Wawrzyńcowi naszemu klucznikowi 19 grzywien, Pawłowi Słupowicowi35 grzywien.Dokonana została ta sprzedaż wieczysta we Wrocławiu, r.P.1255, w ostatnią niedzielę przed wilią św.Piotra i Pawła (27 czerwca)w obecności następujących osób: księżnej Anny, matki naszej, komesaJana z Wierzbna, magistra Gocwina, fizyka, magistra Waltera, który topismo ułożył, i bardzo wielu innych.Kończy się wywód pierwszego nadania i drugiego kupnamajętności Jaworowic.[VII]VI�.Tu zaczyna się wywód powodów zamiany z Michałem z Nikłowic.Wśród wielu szkód, jakie w różnych czasach poniósł klasztor po najezdziepogan (była i ta), że niejaki Michał, syn niegdyś Dalebora, miał granicez klasztorem z tej strony, gdzie obecnie znajduje się M�nsterberg.Tegranice dochodziły do brzegu potoka, który płynie między Kojanowicamia Czesławicami aż do Oławy.Ten to potok przepływał niegdyś przez naszogród warzywny, przeto pomieniony Michał posiadał podówczas graniceswojej posiadłości aż do naszego ogrodu.Lecz że ów Michał usiłowałczęstokroć dokuczać klasztorowi, więc zasiedlił swą posiadłość Niem-cami.Z tego też powodu w owym czasie, gdy się to stało, w dni świą-teczne niewiasty i dziewczęta tańczyły w naszym ogrodzie.Widząc toopat ówczesny, pan Bodo, niepomiernym ogarnięty był strapieniem,i mówił sobie w duchu: Jeżeli te tańce z pokolenia na pokolenie będą siętu powtarzały i wejdą w zwyczaj, stanie się to groznym niebezpieczeńst-wem zatraty wielu dusz w tym klasztorze".Przeto ile mógł starałsię, by tę nieprzystojność oddalić od klasztoru i niejednokrotnie porozu-miewał się z pomienionym Michałem co do jakiejś zamiany.Gdy zaśo tym i o wielu innych podobnych rzeczach częstokroć rozmawiał opatz Michałem, nareszcie przecie Michał przyjął wraz ze swymi dziećmi całąposiadłość klasztoru w Nikłowicach i dwór dobrze wybudowany i dałtutaj w swojej posiadłości pod klasztorem taki sam obszar wymierzony48W tekście łacińskim użyto tu określenia, które jest stosunkowo rzadkie w naszychdokumentach: prima sc olari nostro.Oznacza ono na pewno jakąś funkcje w kancelariiksiążęcej, w której już się w ciągu XIII w.wytwarzała hierarchia niższych i wyższych stopni.Poprzednio czytaliśmy o najwyższym notariuszu"; tutaj chodzi o stopień raczej niższy, alewśród niższych był ten magister Walter pierwszym, czyli najwyższym.Zapewne chodziło tuo pisarzy kancelarii książęcej.Zob.Zeitschrift f.Gesch.Schlesiens, t.58, s.45 50. 34wzdłuż i wszerz na wieczyste posiadanie klasztorowi.Dodano zaś temuMichałowi przy tej zamianie wiele rzeczy, które są szczegółowo opisanew przywileju wystawionym w tej sprawie.Oto powód z a m i a n y z Michałem.W sprawie tej zamian ydany został wt edy przez księcia pana Henryka III temuklasztorowi przywilej w takich słowach jak najjaśniej uło-żony:W imię Pańskie.Amen.My, Henryk, z Bożej łaski książę Zląska,wiadomo czynimy obecnym i przyszłym, że komes Michał, syn niegdyśDalebora, zamienił z braćmi z Henrykowa część swojej posiadłości, którajest położona pod samym klasztorem, otrzymując za nią od nichposiadłość tegoż klasztoru, która się nazywa Nikłowice, a położona jestkoło Rękowa, wedle tego, jak się co do ilości ziemi wzajemnie międzysobą ułożyli z dobrej i nieprzymuszonej woli opat z Henrykowa i ówMichał.Ale że Michał tę swoją posiadłość zasiedlił Niemcami, opatz Henrykowa i jego bracia wykupili tychże Niemców cząstkowo wedlepojedynczych łanów, dając im 80 grzywien srebra, prócz ziemi, którą imdali.Prócz tego wszystkiego opat z Henrykowa i jego bracia dali temużMichałowi pomienioną posiadłość Nikłowice, obsianą 69 korcami ozimi-ny i 48 korcami zboża jarego, dwór porządnie wybudowany, a w nimbydła rogatego 20 głów, wieprzów 30, wozy, pługi, cebry, garnki,przybory żelazne i cokolwiek w tym dworze było narzędzi.Wiedzieć teżnależy, że pomieniony wielekroć Michał o pozostałej części wspomnianejposiadłości swojej, którą sobie zatrzymał między klasztorema M�nsterbergiem, w ten sposób postanowił i wobec nas i naszychbaronów zarządził z dobrej i nieprzymuszonej woli, że ani sam Michał,ani ktokolwiek z jego następców nigdy nie będzie mógł jej żadnemuczłowiekowi sprzedać lub odstąpić drogą zamiany, chyba tylko pomie-nionemu klasztorowi w Henrykowie.Po dokonaniu tego wszystkiegoopat z Henrykowa za jednomyślną zgodą swoich braci dodał temużMichałowi młyn w Krasicach na takich prawach na wieczne posiadanie,na jakich sam klasztor dzierżył ten młyn od czasów naszego dziada.Naświadectwo tej rzeczy umyślnie do mniejszego pisma dołączył swąpieczęć.Ażeby przeto ta ich zamiana i każdego z nich, tj.opata i Michała,nadanie przetrwało silne i pewne na przyszłość, poleciliśmy niniejszą kartęumocnić przywieszeniem naszej pieczęci.By się zaś to stało w sposóbnajbardziej trwały i uroczysty i nie uległo w kolejności czasu i ludziżadnemu naruszeniu, bracia nasi, dostojni książęta Bolesław i Konrad, nanaszą prośbę dołączyli także swoje pieczęcie do tej karty na świadectwoprawdy i wieczystego zatwierdzenia.Zwiadkami niniejszej zamiany są: 35wielebny ojciec nasz, pan Tomasz, z Bożej woli wrocławski biskup, któryrównież ku zatwierdzeniu prawdy powyższego przyłożył swoją pieczęć,pan Rambold, kanclerz księcia pana Konrada, Jan Osina, Paweł Słupo-wic, Stanisław, nasz podkomorzy, Sulisław, syn niegdyś Bartłomieja,który pod naszą powagą wraz z naszym komornikiem Zabratem ów zrebMichała objechał i wspomnianemu klasztorowi przekazał w oznaczonychgranicach, i innych bardzo wielu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki