Simone Elkeles 02 Prawo przycišgania

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Co to jest? pyta Carlos, kiedy podaje mupaczkę. Organiczny wegański hot dog. A co to jest wegański hot dog? Jedzenie wegetariańskie.Bez produktówpochodzenia zwierzęcego.Carlos ostrożnie odwija swojego hot doga. Od zdrowego jedzenia się nie umiera, Carlos mówi mama. Ale jeśli tego nie lubisz, to pójdęci kupić przetworzoną żywność.Zaczynam jeść wegańskiego hot doga.Tewszystkie zdrowe rzeczy, którymi karmi nasmama, na ogół mi smakują, ale od czasu doczasu lubię zjeść coś przetworzonego.Carlos wbija zęby w hot doga. Nawet dobry.Są do tego frytki?Mało nie wybucham śmiechem, kiedy mamapodaje mu na serwetce garść pomarańczowychfrytek. To frytki z pieczonych słodkich ziemniaków.Ze skórką, żeby było więcej błonnika.Jeśli sięnie mylę, zawierają też tłuszcz omega-3. Lubię jeść i nie myśleć, co jest w środku mówi Carlos, przeżuwając.Mama nalewa nam po szklance mrożonejherbaty z dużego dzbanka, który przygotowała. Powinieneś zwracać uwagę na to, czym sięodżywiasz.Na przykład ta herbata to mieszankaa�ai, ekstraktu ze skórki pomarańczy i mięty. Mamo, jedz mówię, bo wiem, że jak jej nieprzerwę, to palnie nam wykład oantyoksydantach i wolnych rodnikach. Już dobrze, dobrze. Wyjmuje swojego hotdoga i zaczyna jeść. Jak wam się podobał film? Był dobry odpowiadam i liczę w duchu, żenie spyta o szczegóły, bo nie mam pojęcia, oczym był.Bierze frytkę i odgryza kawałek. Trochę za dużo przemocy.Nie lubię takichfilmów. Ja też nie mówię.Carlos siedzi cicho.Czuję na sobie jego wzrok,ale nie podnoszę oczu.Skupiam się nawszystkim, byle tylko nie patrzeć na niego.Drzwi do kuchenki otwierają się i zagląda Iris,jedna z weekendowych pracownic mamy. Colleen, jakaś klientka chce rozmawiać tylkoz tobą.Chyba jej się śpieszy.Moja mama odgryza ostatni kawałek hotdoga. Obowiązki wzywają.Wstaję i też chcę wyjść, ale Carlos łapie mnieza nadgarstek.Boże, tak bym chciała, żebyprzyciągnął mnie do siebie i powiedział, żeostatnia noc nie była pomyłką.To, co jest międzynami, nie musi być skomplikowane. Nie chodzi o ciebie.Nie zdarzyło mi się,żebym tak bardzo chciał z kimś być od czasu& urywa i puszcza mój nadgarstek. Od czasu? pytam. Nieważne. Dla mnie ważne.Waha się, jakby nie chciał wymawiać jejimienia. Od czasu Destiny mówi w końcu i niepotrafi ukryć, że jeszcze coś do niej czuje.Wymawia jej imię tak, jakby pieścił każdąsylabę.Jestem zazdrosna jak diabli.Nie mogęrywalizować z Destiny.Carlos najwyrazniejjeszcze ją kocha. Rozumiem. Nie, nic nie rozumiesz.Wczoraj w nocyprzestraszyłem się jak wszyscy diabli, Kiara.Bopoczułem coś, czego nie czułem& Od czasu Destiny kończę. Nie dopuszczę do tego, żeby po raz drugizakochać się tak w dziewczynie. Czy nadal mam udawać w szkole, że ze sobąchodzimy? Jeszcze przez jakiś czas, aż Madison odpuści. Patrzy na mnie. Wtedy wymyślimy jakiśfałszywy powód zerwania.Umowa stoi? Tak.Wracam do biura mamy i wpatruję się wrachunki.Liczby rozmywają mi się przedoczami.Odkładam ołówek, obejmuję głowęrękoma i wzdycham.Byłam głupia.Niepotrzebnie powiedziałamCarlosowi, że zaczynam się w nim zakochiwać.Tylko go przestraszyłam.Przez całe życie siępowstrzymywałam.Aż poznałam Carlosa.Dlaniego mogłabym rzucić się przed siebie na oślepi nie żałować ani sekundy.Kiedy grał z moim bratem w nogę, widziałamprzebłyski jego wspaniałomyślności.Okazuje jątylko tym, którzy według niego są tego warci.Wiedziałam, że w przypadku Carlosa człowiekniekoniecznie otrzymuje to, co widzi.Pod koniec dnia pracy odnajduję go nazapleczu.Starannie miesza różne składniki domamy herbatek. Wiem, jaki powód zerwania możemy podać mówię. Wal. Taki, że nadal jesteś zakochany w Destiny.Jego palce nieruchomieją. Znajdz inny. Na przykład? Nie wiem.Inny. Ustawia składniki napółkach. Idę do warsztatu pogadać z Aleksem.Powiedz rodzicom, że wrócę pózniej. Mogę cię podwiezć proponuję. Też jużwychodzę.Kręci głową. Chcę się przejść.Kilka minut pózniej odprowadzam gowzrokiem, gdy wychodzi tylnymi drzwiami.Zastanawiam się, czy nie chce przypadkiem jaknajszybciej uwolnić się ode mnie.41.CarlosGdy jestem już daleko od herbaciarni, wyciągamtelefon, który dostałem od Brittany.Wybieramnumer Devlina i czekam.W końcu odbiera. Mówi Carlos Fuentes.Chciał pan zwrócićmoją uwagę.I udało się. Ach, se�or Fuentes.Czekałem na ten telefon mówi łagodny głos po drugiej stronie.Domyślam się, że to Devlin. Czego pan ode mnie chce? pytam prosto zmostu, żeby wiedział, że nie dam się zbyć. Chcę tylko porozmawiać.Nie zatrzymuję się ani na chwilę, bo mamobsesję, że wysłał za mną ogony. To po co kazał pan Nickowi Glassowi, żebymnie wrobił? Musiałem przyciągnąć twoją uwagę,Fuentes.Ale skoro się odezwałeś, to czas sięspotkać.Cały sztywnieję.Obojętnie, czy tego chcę, czynie, będę musiał spotkać się z Devlinem. Kiedy? Może zaraz? Twoi ludzie za mną łażą? pytam, chociaż zgóry znam odpowiedz. Oczywiście, Fuentes.Jestem biznesmenem,a ty moim nowym narybkiem.Muszę cię miećna oku. Nie powiedziałem, że będę dla ciebiepracował. Nie, ale będziesz.Powiedziano mi, że się dotego nadajesz. Kto? Powiedzmy, że jeden Guerrero.Dosyćgadania.Jak podjedzie do ciebie mój człowiek,wsiadaj do wozu. Skąd będę wiedzieć, że to twój człowiek pytam go.Devlin się śmieje. Rozpoznasz go.Rozłącza się.Kilka minut pózniej zatrzymujesię przy mnie czarny SUV z przyciemnionymiszybami.Biorę głęboki oddech.Drzwi sięotwierają.Jestem gotowy na spotkanie z tym, comnie czeka.Obojętnie, co mówi mi familia, tomoje przeznaczenie.Wsuwam się na tylne siedzenie i rozpoznajęDiega Rodrigueza, Guerrero, który był takwysoko w hierarchii, że wszyscy o nim gadali,ale mało kto go widział.Kiwam głową izastanawiam się, co robi u Wesa Devlina.Wiem,że niektórzy goście uważają się za hybrydy i niechcą należeć do konkretnego gangu, ale nigdynie słyszałem, aby ktoś tak ważny w organizacjimógł się wymknąć z sieci. Dawno cię nie widziałem mówi Rodriguez.Z przodu siedzą dwaj biali, którzy wyglądająjak kulturyści albo faceci do zadań specjalnych,czyli obijania innym mordy.Mają kogoś chronić,ale na pewno tym kimś nie jestem ja. Gdzie jest Devlin? pytam. Niedługo się z nim spotkasz.Patrzę przez okno, żeby sprawdzić, dokądjedziemy, ale to bez sensu.Nie znam okolicy ijestem zdany na łaskę tych kolesiów.Ciekawe,co by zrobiła Kiara, gdyby wiedziała, że jadęsamochodem z tą bandą zbirów.Prawdopodobnie powiedziałaby, że mogłem niewsiadać do auta.Wiem jedno, muszę być czujnyi ani na chwilę nie tracić kontroli.Moje myśli odpływają do Kiary.Wczoraj wnocy, kiedy ją objąłem i poczułem dotyk jejmiękkiej skóry, zupełnie straciłem kontrolę.Dodiabła, wziąłbym wszystko, co chciała mi dać, inie przejmowałbym się konsekwencjami. Jesteśmy na miejscu mówi Diego,przerywając mi rozmyślanie o Kiarze i o tym, doczego mogło dojść [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki