Czasomierze Dav

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdy się już wprowadzimy, będę mógł po równo dzielić czasmiędzy Londyn i Madryt.Hiszpańska kuchnia, tanie wino, słońce, na którym zawsze możnapolegać, i miłość.Miłość.Przez te wszystkie zmarnowane z Zo� najpiękniejsze lata mojegożycia, zapomniałem, jak cudownie jest kochać i być kochanym.Przecież poza wszystkim, czymjest ulotna sława wobec miłości dobrej kobiety?No właśnie.Ciebie pytam.Pani Li prowadzi mnie w samo serce Targów Książki w Szanghaju, gdzie wielkieaudytorium czeka na głównych bohaterów magnatów światowej branży wydawniczej.Wyobrażam sobie, że przewodniczący Mao w tej właśnie sali w latach pięćdziesiątychogłaszał swoje jakże głęboko przemyślane dyktaty ekonomiczne.Z tego co wiem, ogłaszał.Dzisiaj po południu scena zarosła dżunglą orchidei, nad którą unosi się dziesięciometrowapowiększona blond głowa i amerykański tors Nicka Greeka.Pani Li wyprowadza mnie przezdrzwi w drugim końcu wielkiego audytorium i idziemy dalej do miejsca mojego spotkania zczytelnikami, chociaż pani Li musi pytać kilka osób o drogę.W końcu znajduje moją salkę napoziomie minus 1.Zrobiono ją chyba, przebijając ścianki w rzędzie schowków na szczotki.Stoi tam jakieś trzydzieści krzeseł, ale tylko siedem z nich jest zajętych, nie licząc mojego.Napozostałych zajętych krzesłach siedzą: moja uśmiechnięta rozmówczyni, która przeprowadzi zemną wywiad, bynajmniej nieuśmiechnięta tłumaczka, podenerwowana pani Li, mójprzyjacielski wydawca Fang w podkoszulku Black Sabbath, dwaj młodzieńcy zidentyfikatorami Szanghajskich Targów Książki na szyi oraz dziewczę, jak to się kiedyśmówiło, pochodzenia euroazjatyckiego.Dziewczę jest niskie, wygląda jak chłopak, maokulary kujona i wygoloną głowę styl na elektrowstrząsy.Nad naszymi głowami buczącywentylator miele upał, jarzeniówka miga, a ściany są w plamach i zaciekach, jak wnętrzenigdy nieczyszczonego piekarnika.Nie mam wątpliwości, że British Council prowadzi czarnąlistę krnąbrnych pisarzy.Moja rozmówczyni dziękuje wszystkim po chińsku za przybycie i czyni, jak się orientuję,krótkie wprowadzenie.Następnie ja odczytuję fragment Niech ucichnie echo, a na ekranie zamną pojawia się wyświetlane tłumaczenie tekstu na mandaryński.Fragment, który odczytuję, toten sam, który czytałem w Hay-on-Wye trzy lata temu.Ja pierdolę, to już trzy lata, odkądcokolwiek wydałem? Nie wydaje się raczej, że zabawne eskapady Trevora Upwarda na dachupociągu Eurostar aż tak rozbawiają zebrane grono.Czyżby moją satyrę przetłumaczono naklasyczną tragedię? Czy też może dowcip Hersheya zatrzymała straż graniczna na liniidemarkacyjnej języków? Kiedy kończę czytać, dzielnie wytrzymuję odgłos klaskaniaczternastu dłoni, siadam i biorę łyk ze szklanki z gazowaną wodą.Strasznie chce mi się pić.Woda jest prawie bez gazu i ma posmak drożdży.Mam nadzieję, że nie pochodzi zszanghajskiego kranu.Moja rozmówczyni uśmiecha się, dziękuje po angielsku i zadaje mi tesame pytania, które słyszę od kilku dni, odkąd wylądowałem w Pekinie: W jaki sposóbtwórczość pańskiego sławnego ojca wpływa na pańskie powieści? ; Dlaczego Suszoneembriony mają symetryczną strukturę? ; Jakie prawdy powinien odnalezć w pańskichksiążkach chiński czytelnik?.Odpowiadam tak samo jak za każdym razem od kilku dni, odkądwylądowałem w Pekinie, a moja pająkowata, bynajmniej nieuśmiechnięta tłumaczka, która jużwczoraj kilkakrotnie przekładała moje odpowiedzi, tłumaczy je teraz na chiński beznajmniejszego problemu.Zauważam, że dziewczę od elektrowstrząsów robi notatki.Następnierozmówczyni pyta: Czytuje pan recenzje swoich książek?Co ponownie kieruje moje myśli ku Richardowi Cheesemanowi, a one rozbijają się zhukiem o nieszczęsną wizytę w Bogocie w zeszłym tygodniu, po czym kompletnie wypadają ztoru.*Niech to miękki chuj.To była przygnębiająca wizyta, drogi czytelniku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki