[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W całym zachodnim świecie Piktowie i Hyrkańczycy słaniali się pod potężnymi ciosami młodszych, bitniejszych ludów.Odłam Aesirów wygnał hyrkańską hordę z Brythunii i osiadł tam, przyjmując miano od zdobytego królestwa.Nordycy, którzy podbili Hyperboreę, gromili wrogów ze wschodu tak skutecznie, że ciemnoskórzy potomkowie Lemurian wycofali się na stepy, nieustannie spychani ku Vilayet.Tymczasem prący na południowy wschód Cymmeryjczycy zniszczyli starożytne hyrkańskie królestwo Turan i osiedlili się na południowo-zachodnim pobrzeżu śródlądowego morza.Potęga zdobywców ze wschodu została złamana.Atakowani nieustannie przez ludy z Nordheimu i Cymmeryjczyków, zniszczyli miasta, wycięli jeńców niezdolnych do długiej wędrówki i pędząc przed sobą tysiące niewolników ruszyli z powrotem ku tajemniczemu Wschodowi, obchodząc północny kraniec Vilayet; tak to zniknęli z historii Zachodu do czasu, gdy - tysiące lat później - znów nadciągnęli ze wschodu, tym razem już jako Hunowie, Tatarzy, Mongołowie i Turcy.Teraz towarzyszyły im w odwrocie nieprzeliczone rzesze Zingaryjczyków i Zamoryjczyków, którzy, osiedliwszy się razem daleko na wschodzie, utworzyli mieszaną rasę i stali się znani w następnych epokach jako Cyganie.W tym samym czasie szczep vanirskich awanturników przemierzył piktyjskie wybrzeże z północy na południe i spustoszywszy starożytną Zingarę wszedł w granice Stygii; kraj ten chwiał się pod uderzeniami czarnoskórych ludów południowych, a jego naród uciskany był przez arystokratyczną klasę panującą.Rudowłosi Vanirowie poprowadzili niewolników do powszechnego powstania i obaliwszy kastę rządzącą, jako zdobywcy królestwa zagarnęli władzę; z czasem podporządkowali sobie wysunięte na północ czarne królestwa i zbudowali wielkie, południowe imperium, które nazwali Egiptem.Od owych rudowłosych zdobywców wywiedli swój ród pierwsi faraonowie.Zachód zdominowali podówczas nordyccy barbarzyńcy.Piktowie nadal trzymali Aquilonie, część Zingary i zachodnie wybrzeże kontynentu, ale na wschód od Vilayet i od Kręgu Polarnego aż po Shem jedynymi mieszkańcami byli Nordycy; wyjątek stanowili Cymmeryjczycy, którzy osiedli w dawnych granicach królestwa Turan.Poza Stygią i Krainą Shem nigdzie nie było miast - napływające po sobie fale Piktów, Hyrkańczyków, Cymmeryjczyków i Nordyków obróciły je w perzynę; dominujący niegdyś Hyboryjczycy znikli z powierzchni ziemi, pozostawiając jeno ślady swej krwi w żyłach swych pogromców.Zaledwie kilka nazw krain, plemion czy miast zachowało się w narzeczach barbarzyńców, by trwać poprzez wieki w coraz bardziej zniekształcanych podaniach i legendach, aż cała historia Ery Hyboryjskiej zaginęła pośród mglistych mitów i bajek.Tak właśnie w języku Cyganów przetrwały nazwy Zingara i Zamora; Aesirowie, którzy zdominowali Nemedię i przezwali się Nemedianami, pojawili się później w historii Irlandii, zaś Nordycy osiedli w Brythunii byli znani jako Brythuńczycy, Brytonowie lub Brytyjczycy.W owym czasie nie istniało nic na kształt okrzepłego imperium nordyckiego; jak dawniej, każde z plemion miało swego wodza czy króla; walczyły one pomiędzy sobą zajadle.Co mogło być ich przeznaczeniem, nigdy się nie dowiemy, gdyż następny okropny spazm skorupy ziemskiej, kształtując lądy takimi, jakimi je znamy obecnie, raz jeszcze pogrążył wszystko w chaosie.Olbrzymie połacie zachodniego wybrzeża zatonęły; Vanaheim i zachodnia część Asgardu - bezludne i pozostające od stuleci lodowymi pustyniami - także skryły się pod falami.Ocean rozlał się wokół gór zachodniej Cimmerii, tworząc Morze Północne; góry owe stały się wyspami, znanymi później jako Anglia, Szkocja i Irlandia; piktyjską puszczę i Pogranicze Bossońskie na zawsze pochłonęły morskie fale.Na północy powstało Morze Bałtyckie, rozcinając Asgard na półwyspy, znane później jako Norwegia, Szwecja i Dania zaś na dalekim południu kontynent stygijski oderwał się od reszty świata wzdłuż linii utworzonej w jego zachodniej części przez rzekę Styx, zwaną także Nilem.Nad Argos, zachodnim Koth i zachodnimi ziemiami Shem rozlał się błękitny ocean, zwany później Morzem Śródziemnym.Ale gdy w jednych miejscach całe krainy zatonęły, rozległy ląd wynurzył się spośród fal w zachodniej części Stygii, tworząc zachodnią część kontynentu zwanegoAfryką.Zderzenia lądów spowodowały wypiętrzenie się wielkich pasm górskich w środkowej części kontynentu północnego.Całe plemiona Nordyków zostały zmiecione z powierzchni ziemi, te zaś, które ocalały, wycofały się na wschód.Terytoria wokół wysychającego powoli śródlądowego Morza Vilayet nie ucierpiały zbytnio, i tam właśnie, na zachodnich wybrzeżach, osiadły nordyckie plemiona, by wieść rolniczy żywot we względnym pokoju z Cymmeryjczykami, z którymi z czasem się przemieszały.Na zachodzie niedobitki Piktów, raz jeszcze cofniętych przez kataklizm do poziomu dzikusów z epoki kamiennej, ze zwykłą dla swej rasy zaciekłością rozpoczęły zdobywać okoliczne ziemie, dopóki nie odrzuciły ich prące na zachód plemiona Cymmeryjczyków i Nordyków.Działo się to na długo po przełamaniu się kontynentu i naonczas istniały już tylko mgliste legendy o wcześniejszych imperiach.Wspomniane powyżej wędrówki ludów rozpoczęły się w czasach obejmowanych zasięgiem przez współczesną historię i nie ma potrzeby opisywać ich tu dokładnie; spowodował je wzrost populacji ludów stepowych, koczujących na zachód od śródlądowego morza - morza znanego znacznie później, gdy już się zmniejszyło, jako Kaspijskie.Przyrost ludności stepowej osiągnął takie rozmiary, że migracja stała się koniecznością ekonomiczną; koczownicze plemiona ruszyły tedy na północ, południe i zachód, ku krainom znanym obecnie jako Azja Mniejsza, Indie, środkowa i zachodnia Europa.Wędrujące ludy przybyły do owych krain jako Aryjczycy, ale pomiędzy prymitywnymi plemionami aryjskimi istniały różnice, z których część zachowała się po dziś dzień, inne zaś odeszły w zapomnienie.Na przykład jasnowłosi Achajowie, Galowie i Brytonowie wywodzili się z Aesirów czystej krwi; Nemedianie z irlandzkich legend byli Aesirami nemedyjskimi, Danowie wzięli początek od rodowitych Vanirów, zaś Goci - przodkowie innych skandynawskich i germańskich plemion, w tym i Anglosasów - pochodzili od mieszanej rasy, w której żyłach płynęła krew Vanirów, Aesirów i Cymmeryjczyków
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
