Hudson Julian Czarny Alert

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zanim wiwatymiały możliwość umilknąć, ożyło pięć następnych ekranów i wokół rozle-gły się oklaski.Chambers, stale trzymająca słuchawkę przy uchu, wstała iodwróciła się, by spojrzeć obok komandora na ekrany na drugim końcupomieszczenia.- Jak to wygląda? - powiedział głos.- Po mojemu dobrze - odpowiedziała Chambers.- W porządku.Jestem tu ciągle trochę zajęty.Powiedz komandorowiWootenowi, żeby przeprowadził pełną sekwencję uruchomień i jeżeliwszystko pójdzie dobrze, to może wznowić działalność.- Tak jest, sir.- Chambers włożyła z powrotem radio do kieszeni i od-wróciła się ku Wootenowi.- Pańscy ludzie mogą zająć ponownie swojestanowiska, panie komandorze.Chcielibyśmy, żeby każdy z operatorów,przed powrotem do swych standardowych obowiązków operacyjnych,276przeprowadził własną sekwencję prób i powiadomił mnie, jeżeli wydarzysię coś niezwykłego.- Dziękuję pani, poruczniku, uczynimy to z przyjemnością - odpowie-dział Wooten, próbując zachęcić Chambers do uśmiechu.%7ładen się jednaknie pojawił.- Popracuję nad kapitańskim urządzeniem wizualnej symulacji dowo-dzenia - powiedziała i podeszła do dużego monitora, umieszczonego nakońcu pomieszczenia, usiadła w fotelu obrotowym i rozpoczęła swą pracę.Wooten odwrócił się twarzą ku środkowi pomieszczenia i podniósł głosponad hałaśliwy gwar swojego zespołu.- Dosyć tego.Wszyscy mieliśmy dosyć emocji jak na jeden dzień.Chcę żebyście teraz wszyscy ruszyli na swoje miejsca i wykonali swojepodstawowe testy uruchomienia.Kiedy otrzymacie od swego terminalupotwierdzenie pełnej zdolności operacyjnej, podnieście prawą rękę i cze-kajcie, aż dam wam zgodę na podłączenie głównego systemu.Jeżeli waszetesty się nie powiodą, podnieście lewą rękę i czekajcie na instrukcje.Do-bra, ludzie, do roboty.Każdy sięgnął po krzesło i ustawił je przed swoim sprzętem, a Wootenspojrzał w kierunku, gdzie siedziała Chambers.Ponownie rozmawiałaprzez radio a duży ekran FDP kapitana, rozjaśniony już kolorami i kształ-tami ciągu kontrolnych prezentacji, potwierdził Wootenowi, że może niebędą musieli czekać zbyt długo, zanim to Centrum George Washingtonabędzie mogło znów podjąć czynności dowodzenia.Sięgnął po telefon inacisnął guzik.- Czy jest tam kapitan Gurney? Tu Wooten w CIC.Kilka chwil przerwy.- Tak, komandorze?- Przeprowadzamy właśnie teraz testy połączeń wszystkich ważniej-szych systemów radaru.Jeżeli wszystko pójdzie dobrze, odzyskamy naszwzrok za kilka minut.- Dobra wiadomość.Proszę mnie powiadomić, kiedy tylko będzieciejuż na bieżąco, dobrze?- Tak jest, panie kapitanie - powiedział Wooten i odłożył telefon.Jed-no po drugim, prawe ramiona unosiły się w górę.Podszedł do najbliższegooperatora, sprawdził monitor potwierdzając, że wszystko było gotowe ipowiedział mu, żeby podłączył główny system.Moment pózniej wielki,okrągły wyświetlacz, znajdujący się przed nimi, ożył, wywołując szybkie w porządku u obydwu z nich.Wooten ruszył wzdłuż szeregu, w którym277każdy ekran kolejno rozświetlał się wszelkimi istotnymi informacjami,niezbędnymi operatorowi dla wypełnienia jego zadania.Na końcu szeregulewa ręka uniosła się ku niebu.- Co jest, Greg? - zapytał Wooten kiedy się zbliżył.- Nie wiem, sir, nie wybiera właściwie.- Wooten podszedł do miejsca,gdzie Chambers zajęta była stukaniem w klawisze.- Poruczniku, idzie nam świetnie.Wszystko jest w porządku z wyjąt-kiem jednego z Honeywell 3500, który zdaje się stawiać opór.Chambers spokojnie wstrzymała własne działania kontrolne i podeszławraz z Wootenem do operatora, stojącego teraz przy swoim krześle.Usiadłaprzy terminalu, oczyściła ekran i wystukała na klawiaturze RAD-SYSCHK1.Ekran ściemniał na chwilę a pózniej pojawiło się RAD-SYSCHK1.NON OPERATIONAL.Chambers ponownie załadowała pro-gram i wystukała DANSEQTEST.Ekran pokazał teraz listę nazwisk ihaseł zupełnie Wootenowi nieznanych.Lista zatrzymała się, kiedy ukazałosię CCK FNTN 3 SX.UNABLE.Chambers sięgnęła po radio i po krótkiejdyskusji i ponownym załadowaniu, ekran powrócił do obrazu pojedynczegobiałego znaku kursora.Ponownie wpisała DANSEQTEST i lista ponowniezaczęła się przewijać, ale tym razem przewijanie było kontynuowane aż doosiągnięcia napisu, który brzmiał DANSEQTEST.COMPLETE.Chambers wstała i zwróciła się do Wootena.- No dobrze, czy mógłby pan spróbować ponownie?Wooten skinął głową operatorowi, który usiadł i zaczął działać jak po-przednio.Test przebiegał pomyślnie. SCANNING RATE, SPEED, FO-CUS, KEYM, KEY 2, UPSTREAM DATA MIX, DOWNSTREAM LO-GIC CONTROL, FINE SCAN, X-TEL REFS, INTROS, CALLERS, DIS-PLAYS i w końcu KEYBOARD TEST i ERROR ANNOUNC-ERS.TEST COMPLETE��.YOU ARE GO FOR START UP..Zanim komandor mógł wyrazić Chambers swoje uznanie, ona coś mu wrę-czyła.- Panie komandorze, muszę iść na spotkanie.Ta rzecz, wyglądającajak karta kredytowa, jest w rzeczywistości pagerem.Bylibyśmy wdzięczni,gdyby zechciał jej pan użyć jeżeli będzie pan miał jakiś poważniejszy pro-blem, a kiedy taki się pojawi, proszę nacisnąć ten odcisk kciuka i wtedydotrę do pana tak szybko, jak tylko będę mogła.Kiedy oczy Wootena spojrzały na kawałek plastiku, który trzymał w rę-ku, nie mógł powstrzymać się od zerknięcia na dwa guziki na białym278płaszczu, znajdującym się przed nim.Wooten nigdy nie zbaczał z tak zwa-nej drogi obowiązku i sam, w wielu przypadkach, udzielał swoim lu-dziom odpowiednich pouczeń, kiedy ich myśli zwracały się zbytnio kusprawom towarzyskim.Był bardzo szanowany za swój profesjonalizm idobry przykład, jaki stanowił dla innych.Ale kiedy wsuwał kartę do kie-szeni i zaglądał głęboko w tamte błękitne oczy, rozważał sobie, że może,kiedy to wszystko się skończy, mógłby podjąć ją towarzysko filiżanką ka-wy.- Dobrze, poruczniku, solidnie się tym zaopiekuję.- Proszę o to, one są trudne do zdobycia.- Odwróciła się i opuściłaC1C.Wysoko ponad pokładem, jakieś pięćdziesiąt stóp wyżej niż sam mo-stek, zabezpieczony liną, przykucnął specjalista od systemów globalnych,Bull.Przy nim, z pokrywą usuniętą z urządzenia kontrolnego, tkwił talerzanteny satelitarnej, dostarczający danych łącznościowych z każdego z geo-synchronicznych satelitów NAVSAT i DEFSAT.Zostały one rozmieszczonew tym regionie dla bezpiecznych i bezpośrednich transmisji z Pentagonem iresztą floty.Ze słuchawkami na uszach Bull przejrzał sterowniki kierującepłytą, na której umieszczony był talerz.Umieścił poziomicę na płycie iobserwował ją uważnie kiedy silniki zablokowały i utrzymywały punkt, wjakim talerz był wycelowany w niebo.- Wygląda mi, że jest dobrze.A jaku ciebie?Odpowiedz była równie entuzjastyczna.- Tu na dole wygląda także, żejest w świetnej formie.Odbiór jest czysty i głośny! Wszystkie sto dwadzie-ścia osiem na głównych sieciach dochodzą piątka po piątce.Linie awaryjnesą otwarte, nawet rezerwowe są czyste jak dzwon.Dobra robota, Mark.Czy możesz pójść na dół do awioniki i pomóc im? Zostawiam tu Alana,żeby skończył audio.- Będę tam za kilka chwil.Bull wyłącza się [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki