Cierpienia wynalazcy Balzac H

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Pani rzekł Petit Claud, który ujrzał Cointeta w drzwiach buduaru Lucjan wrócił. Więc co?. odparła hrabina tonem, który byłby oniemił pospolitego człowieka. Pani hrabina nie rozumie mnie odparł Petit Claud posługując się formułą pełną sza-cunku. Ja pragnę złożyć jej dowód mego oddania.Jak pani hrabina chce, aby wielki czło-wiek, którego pani stworzyła, był przyjęty w Angoul�me? Nie ma pośredniej drogi; musi staćsię przedmiotem wzgardy albo chwały.Luiza de N�grepelisse nie myślała dotąd nad tym problemem, który niewątpliwie miał dlaniej swą wagę, więcej z powodu przeszłości niż terazniejszości.Otóż od obecnych uczuć hra-biny dla Lucjana zależało powodzenie planu, jaki ukuł adwokat, aby doprowadzić do skutkuuwięzienie S�charda. Panie Petit Claud rzekła przybierając postawę wyniosłą i godną pan chce być czło-wiekiem rządu.Wiedz pan, że pierwszą jego zasadą jest nie mylić się nigdy i że kobiety, bar-dziej jeszcze od rządu, mają poczucie władzy i poczucie własnej godności. Tak właśnie myślałem, pani odparł żywo, przyglądając się hrabinie nieznacznie a by-stro Lucjan przybywa tu w ostatecznej nędzy.Ale o ile ma być przedmiotem owacyj, mogęgo także zmusić, właśnie z przyczyny owacji, do opuszczenia Angoul�me, gdzie siostra jego iszwagier są ścigani przez komorników.Dumną twarz Luizy de N�grepelisse przebiegł lekki skurcz stłumionej radości.Zdziwiona,iż adwokat odgadł ją tak dobrze, spojrzała nań rozwijając wachlarz.W tej chwili weszła Fran-ciszka, co dało hrabinie czas na znalezienie odpowiedzi. Widzę rzekła ze znaczącym uśmiechem że będzie pan rychło prokuratorem.Czy to nie znaczyło powiedzieć wszystko, nie zdradzając się? Och, pani wykrzyknęła Franciszka biegnąc dziękować hrabinie pani zatem będę win-na szczęście mego życia!I, nachylając się do swej protektorki ruchem młodego dziewczęcia, szepnęła: To byłaby dla mnie śmierć na wolnym ogniu, gdyby mi przyszło być żoną prowincjonal-nego adwokaciny.59Jeżeli Zefiryna przypuściła ten szturm do Luizy, popchnął ją do tego Franio, któremu niezbywało na pewnej znajomości biurokratycznego świata. W pierwszych dniach wszelkiego dojścia do władzy, czy to chodzi o prefekta, czy o dy-nastię, czy o przedsiębiorstwo rzekł ekskonsul do przyjaciółki świeżo upieczeni szczę-śliwcy okazują nadzwyczajny zapał do oddawania usług; ale niebawem spostrzegają się wuciążliwościach protekcji i stają się jak z lodu.Dziś Luiza uczyni dla Petit Clauda to, czegoza kwartał nie chciałaby zrobić dla twego męża. Czy pani hrabina pomyślała rzekł Petit Claud o zobowiązaniach, jakie nakłada na niątriumf naszego poety? Będzie pani trzeba przyjąć Lucjana w ciągu tych dziesięciu dni, którepotrwa entuzjazm miasteczka.Prefektowa skinęła głową, aby odprawić Petit Clauda, i podniosła się, aby pomówić z pa-nią de Pimentel, która ukazała się w drzwiach buduaru.Przejęta niespodziewanym wyniesie-niem starego N�grepelisse do godności para, margrabina uważała za potrzebne odświeżyćstosunki z kobietą dość zręczną, aby swój quasi fałszywy krok wyzyskać dla pomnożeniawpływu. Powiedz mi, droga, czemu zadałaś sobie ten trud, aby wprowadzić ojca do Izby Parów? spytała margrabina wśród poufnej rozmowy, w której ugięła kolano przed wyższością drogiejLuizy. Moje dziecko, udzielono mi tej łaski tym łatwiej, iż ojciec nie ma dzieci i będzie głoso-wał zawsze za koroną; ale jeśli będę miała synów, liczę na to, że starszy będzie mógł przejąćtytuł, herb i parostwo po dziadku.Pani de Pimentel pomyślała ze zmartwieniem, że matka, której ambicja rozciąga się nadzieci mające dopiero się urodzić, nie będzie jej pomocną w wyniesieniu do parostwa pana dePimentel, co było jej sekretnym marzeniem. Mam prefektową w garści rzekł Petit Claud do Cointeta wychodząc i przyrzekampanu akt spółki.Będę za miesiąc podprokuratorem, a pan będziesz władcą losów S�charda.Staraj się pan teraz znalezć kogoś, kto by odkupił moją kancelarię; w pół roku zrobiłem z niejpierwszą w Angoul�me. Wystarczyło wsadzić cię na siodło rzekł Cointet, prawie zazdrosny o swe dzieło.Każdy zrozumie teraz przyczynę triumfu Lucjana w rodzinnym mieście.Na sposób owegokróla Francji, który się nie mści za księcia Orleanu11, Luiza nie chciała pamiętać zniewagwyrządzonych w Paryżu pani de Bargeton [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki