Jan od Krzyża, Dzieła

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Duch prawdy bowiem uczy sposobu bardziej prostego, bezczułostkowości i pieszczotliwości, które tutaj dają się zauważyć.I wszystko, o czym onatu opowiada, co mówiła do Boga i Bóg do niej, wydaje się być niedorzeczne.Co do mnie więc, dałbym tę radę, by jej nie polecano ani nie pozwalano pisać o tym.Spowiednik też niech jej nie okazuje, że słucha tego chętnie, ale słucha tylko dlatego, że sąto złudzenia i nie ma co przywiązywać wagi do tego.Trzeba ją też doświadczać wćwiczeniu się w cnotach, zwłaszcza w pogardzie siebie, pokorze i posłuszeństwie.A jakoecho uderzenia odezwie się czystość duszy, jeśli jej rzeczywiście tak wielkich łaskudzielono.A próby winny być ciężkie, bo nawet szatan potrafi trochę wycierpieć dlawywyższenia się.III.G�RA KARMEL, CZYLI G�RA DOSKONAAOZCIPodług zeznań świadków w procesie beatyfikacyjno-kanonizacyjnym o.Jan od Krzyżaposługiwał się w nauczaniu i w kierownictwie duchowym pisemnym schematem i rysunkiem,zwanym już to Górą Karmel, już to Górą doskonałości.Przedstawił w nim w układziegraficznym drogę prowadzącą przez oderwanie od wszelkich dóbr stworzonych do wzniosłejdoskonałości.Rysunki te rozdawał karmelitom i karmelitankom (spotykano je nawet wśródnowicjuszów), aby czytywali i podług nich się ćwiczyli.Rysunków takich, jak się oblicza,mógł wykonać Zwięty i rozdać około sześćdziesięciu.Pomiędzy tekstami wpisanymi wposzczególne rysunki występowały prawdopodobnie różnice, co przypuszcza się napodstawie porównania trzech zwłaszcza wariantów: zachowanego autografu Zwiętego,ofiarowanego siostrze Magdalenie, następnie ryciny wykonanej przez Diega de Astor, wktórej widnieją teksty, jakich nie ma w autografie, wreszcie r.13 (nn.11-13) I księgi Drogi naGórę Karmel.Wobec tego, że nie ma absolutnej pewności pochodzenia od św.Janawszystkiego tego, co jest wpisane w rycinę Diega de Astor, poprzestajemy na polskimprzekładzie tekstów autografu Zwiętego.Teksty wpisane w rysunek Góry doskonałości"Szczyt i fundamentNa samym szczycie rysunku widnieje mocno wypisany tytuł, nazwa góry, względnie coś,co w myśli Zwiętego symbolizowało ideał wzniosłej doskonałości:G�RA KARMELZaczynając patrzeć od dołuwidzimy kolumnę wierszy,podzielonych na cztery grupy,położoną jakby na fundament góry iczytamy od lewej ku prawej:1.Aby dojść do smakowaniawszystkiego, nie chciej smakowaćczegoś w niczym.Aby dojść do poznania wszystkiego,nie chciej poznawać czegoś wniczym.Aby dojść do posiadaniawszystkiego, nie chciej posiadaćczegoś w niczym.Aby dojść co tego, by byćwszystkim, nie chciej być czymś wniczym.2.Aby dojść do tego, w czym niesmakujesz, powinieneś iść przez to,czego nie smakujesz.Aby dojść do tego, czego niepoznajesz, masz iść przez to, czegonie poznajesz.Aby dojść do posiadania tego,czego nie posiadasz, masz iść przez to, czego nie posiadasz.Aby dojść do tego, czym nie jesteś, masz iść przez to, czym nie jesteś.3.Gdy zatrzymujesz się nad czymś, przestajesz dążyć do wszystkiego.Aby dojść całkowicie do wszystkiego, musisz zaprzeć się siebie całkowicie we wszystkim.A gdy dojdziesz do posiadania wszystkiego, masz to posiadać nie pragnąc niczego.4.W takim ogołoceniu duch znajdzie swój pokój i odpocznienie.Ponieważ nie ubiega sięza niczym, nic go nie będzie męczyło w drodze wzwyż i nic nie będzie pociągało w dół,albowiem będzie w samym środku swej pokory.Drogi niedoskonałychZ prawej strony, między trzecią a czwartą grupą wierszy, rozpoczyna się ujęta w linie iwkrótce zamykająca się droga, na której widnieje napis:Droga ducha niedoskonałego dóbr ziemskich: posiadanie, radość, wiedza, pociecha,odpoczynek.Z lewej strony, między pierwszą a drugą grupą wersetów, rozpoczyna się podobnie ujętaw linie i ślepo kończąca się droga, oznaczona napisem:Droga ducha niedoskonałego dóbr niebieskich: chwała, radość, wiedza, pociecha,spoczynek.Zcieżka środkowaMiędzy drugą a trzecią grupą wersetów biegnie ujęta w linie i skierowana na szczyt droga,na której czytamy napis:Zcieżka Góry Karmel ducha doskonałego: nic, nic, nic, nic, nic, nic, a także na górze nic.WyrzeczeniaW wolnej przestrzeni między ścieżką środkową a niedoskonałą drogą z prawej stronywypisał Zwięty wyrazy wykluczenia ze strzałkami wskazującymi na dobra, jakich trzebasię wyrzec w dążeniu na szczyt:ani to >, ani to >, ani to >, ani to >, ani to >, ani to >.Podobnie z drugiej strony w odniesieniu do dóbr niebieskich:ani tamto >, ani tamto >, ani tamto >, ani tamto >, ani tamto >, ani tamto >.Negatywne wyniki dróg niedoskonałychNad prawą kolumną wykluczeń dóbr, u czubka zamykającej się drogi niedoskonałej dóbrziemskich, umieścił Zwięty słowa wyznania zawodu osób nią postępujących:Im więcej ich szukałem, tym mniej ich znalazłem.To samo wyznanie z lewej strony:Im więcej pragnąłem ich mieć, tym mniej ich dostąpiłem.Pozytywne wyniki wyrzeczeniaW przeciwieństwie do ujemnych wyników dróg pożądań, zapisał Zwięty pismempionowym w pobliżu tych dróg przeciwne doświadczenia osób kroczących ścieżkąwyrzeczeń.Z prawej strony:Kiedy się o nic nie starałem, otrzymałem wszystko bez starania.To samo stwierdzenie z lewej strony odnośnie do dóbr niebieskich:Kiedy już nie starałem się o nie, otrzymałem wszystko bez starania.Szeregi cnót, owoców i darówW dalszej wolnej przestrzeni od wyznań pozytywnych osiągnięć, biegnie w górę szeregwypisanych cnót, owoców Ducha i darów; z prawej:Pobożność, miłość, męstwo, sprawiedliwość.Z przeciwnej strony:Pokój, radość, wesele, rozkosz.Jakby zwornikiem biegnących ku górze szeregów jest napisany pionowo wyraz:Mądrość.Bliżej skrajów środkowej części rysunku znajdują się jeszcze dwie wypowiedzi.Z prawejstrony:Nic mnie nie trudzi.Z lewej strony:Nic mi nie przynosi chluby.Korona GóryKoronę Góry, okalającą szczyt, tworzy tekst:Wprowadziłem was do ziemi Karmelu, abyście jedli owoc jej i co najlepszego jej (Jr 2, 7).W środku sferycznego kształtu szczytu Góry zdanie:Sama tylko cześć i chwała Boża przebywa na tej Górze.Bardziej horyzontalnym łukiemokala szczyt Góry kreska podpisana:Tędy nie prowadzi już żadna droga, gdyż dla sprawiedliwego nie ma prawa, on sam dlasiebie jest prawem.DZIEAA WIKSZEIV.DROGA NA G�R KARMEL1.ZAAO%7łENIECała nauka, którą chcę podać w tej Drodze na Górę Karmel, streszcza się w niżejprzytoczonych strofach.Zawierają one sposób wzniesienia się aż na szczyt góry, to jest dowysokiego stopnia doskonałości, który tu nazywamy zjednoczeniem duszy z Bogiem.Aponieważ na nich będę opierał swą naukę, zestawię je tu razem, aby można było zrozumieć iobjąć całą treść tego, co mi tu przyjdzie napisać.W toku pracy nad objaśnianiem ich będę pokolei przytaczał każdą strofę osobno i poszczególne wiersze, jak tego będzie wymagałomawiany przedmiot.2.STROFYw których dusza opiewa szczęście, jakie znalazła po przebyciu ciemnej nocy wiary,ogołacając się i oczyszczając, aby dojść do zjednoczenia z Umiłowanym.l [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki