dumas aleksander towarzysze jehudy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I było mu to na rękę, gdyż chciałsię rozpytać o pewne rzeczy. Co słychać zapytał Montbar z naszym podróżnym? Czy tylko konia zmienił ipojechał dalej? Nie, nie odpowiedział gospodarz. Miał pan rację to arystokrata.Kazał sobie podaćśniadanie do swojego pokoju. Do swojego, czy do mojego zapytał Montbar. Pewnie daliście mu sławetny nr l. Cóż ja winien, panie de Jayat.Wszak zostawił pan ten pokój do dyspozycji. Dobrze zrobiliście.Zadowolę się pokojem nr 2.193 Ależ tam będzie panu zle.Od nr l ten pokój oddzielony jest cienkim przepierzeniem;słychać wszystko, co się mówi lub robi obok.Boję się, że ten młody człowiek będzie panuprzeszkadzał. Czy wygląda na hałaśliwego? Nie; ale wygląda mi na oficera. Z czego to wnosicie? Z ruchów najpierw.Następnie z tego, że pytał o pułk stacjonujący w M��on.Powiedziałem mu, że jest to 7 pułk strzelców konnych. A to dobrze odpowiedział mi na to znam dowódcę.Jest moim przyjacielem.Czy wasz chłopiec może zanieść mu kartę zzapytaniem czy zechce przyjść do mnie na śniadanie?. Ach, tak!Rozumie pan teraz dwóch oficerów razem.Mogą hałasować.Może zechcą zjeść obiad ikolację. Mówiłem już, mój drogi, że nie byłem pewien czy będę tu nocować.Czekam na listy zParyża; od nich zależeć będzie, co zrobię.Tymczasem rozpalcie ogień w nr 2, tylko jaknajciszej, aby nie przeszkadzać memu sąsiadowi.Proszę też o papier i pióro; muszę pisać.Polecenie Montbara wykonano szybko.Gospodarz mówił prawdę; zza ściany dochodziły różne odgłosy.Toteż Montbar słyszałdokładnie, jak posługacz zaanonsował Rolandowi pułkownika Saint-Maurice, a potem jegokroki na korytarzu; słyszał okrzyki obu przyjaciół, zadowolonych ze spotkania.Obaj oficerowie poznali się wcześniej we Włoszech.Roland służył pod komendą Saint-Maurice'a, który był wówczas kapitanem; de Montrevel zaś dopiero porucznikiem.Dziś równi byli stopniem.Nadto Roland miał dwa zlecenia: pierwszego konsula i prefektapolicji, którzy przyznali mu prawo komenderowania oficerami równego stopnia, a nawet, wgranicach misji oficerami wyższych stopni.Morgan nie mylił się w swoich domysłach, że brat Amelii tropi towarzyszy Jehudy.Jegoprzewidywania potwierdziła rozmowa oficerów.I tak, pierwszy konsul istotnie wysłał 50 000 franków dla Ojców z góry Zw.Bernarda.Istotnie, wysłano tę sumę pocztą, lecz była to właściwie zasadzka.Spodziewano się, że w tensposób uda się złapać rozbójników, o ile nie nastąpi to w klasztorze w Seillon lub w jakiejśinnej kryjówce.Chodziło tylko o to, jak ich ująć.Nad tym obaj oficerowie debatowali przez cały czas śniadania.Po deserze doszli do porozumienia i uzgodnili plan.Tegoż wieczora Morgan odebrał list następującej treści: W piątek, o godzinie piątej wieczorem, jak zapowiedział Adler, wyjedzie z Paryżakaretka z 50 000 franków dla Ojców Zw.Bernarda.Trzy miejsca są już zamówione przez trzech podróżnych.Jeden z nich wsiądzie w Sens,dwaj pozostali w Tonnerre.Podróżnymi wewnątrz karetki będą: p.Roland de Montrevel ipułkownik siódmego pułku strzelców, stojącego w M��on.Na kozle jechać będzie jeden znajdzielniejszych agentów obywatela Fouch�go.Będą ubrani po cywilnemu, lecz uzbrojeniod stóp do głów.Karetkę będzie eskortowało dwunastu strzelców na koniach, jadących wniewielkiej odległości, umożliwiającej pomoc w czasie napadu.Po pierwszym strzale zpistoletu mają puścić konie galopem i dopaść napastników.Sądzę, że pomimo tych środkówostrożności, a nawet dzięki nim, napad powinien być dokonany w tym samym miejscu, to jestkoło Białego Domku.Jeśli takie jest również zdanie towarzyszy, dajcie mi znać.Będępowoził, przebrany za pocztyliona, od M��on do Belleville.Ja załatwię się z pułkownikiem;niech ktoś z was wezmie na siebie agenta.Co się tyczy Rolanda de Montrevel temu nic niegrozi; mam sposób na to, aby nie mógł wysiąść z karetki.Karetka będzie przejeżdżać koło194Białego Domku w sobotę, o godzinie szóstej wieczorem.Odpowiadajcie tak: Sobota, oszóstej wieczorem.Wszystko pójdzie dobrze.Montbar.O północy, Montbara, który istotnie uskarżał się na hałas w pokoju sąsiada i któremu danopokój na drugim końcu korytarza, zbudzono i oddano list, przyniesiony przez tego samegomasztalerza, który mu przyprowadził osiodłanego konia na drogę.List brzmiał: Sobota, o szóstej wieczorem.Morgan.P.S.Nie zapominać nawet w najgorętszej walce, a zwłaszcza wtedy, że życie Rolanda deMontrevel jest święte.Młody człowiek odczytał list z widoczną radością.Nie chodziło już o napad na dyliżans.Miał to być pojedynek pomiędzy ludzmi dwu sprzecznych idei, spotkanie pomiędzydzielnymi przeciwnikami.Ale na gościńcu nie tylko miało się sypać złoto, lecz i polać krew.Montbar zapytał masztalerza, kto będzie prowadził karetkę od M��on do Belleville.Poleciłmu poza tym kupić cztery ćwieki z obrączkami zamiast główki i mocną kłódkę.Wiedział, że karetka przyjeżdża do Macon o pół do piątej i po popasie wyrusza dalejpunktualnie o piątej.Widocznie Montbar z góry wszystko przygotował, gdyż dawszypolecenie słudze, odprawił go i zasnął, jak człowiek, który nie dospał kilka nocy.Obudził się dopiero o dziewiątej rano.Zapytał o swego hałaśliwego sąsiada.Dowiedziałsię, że odjechał o szóstej rano karetką, idącą z Lugdunu do Paryża, w towarzystwiepułkownika strzelców.Gospodarz utrzymywał, iż zamówili miejsce tylko do Tonnerre.Po śniadaniu pan de Jayat kazał osiodłać konia i wyjechał z M��on drogą do Lugdunu.Przez miasto jechał wolno, lecz zaraz za miastem zebrał cugle i ścisnął konia kolanami.Koń pomknął galopem.Montbar minął wieś Varennes, Cr�che, Chapehle-de-Guinchay izatrzymał się dopiero koło Białego Domku.Miejscowość, jak istotnie zapewniał Valensolle, doskonale nadawała się do zasadzki, gdyżdroga zakręcała w tym miejscu.Montbar zbadał miejscowość starannie, po czym nakreślił dokładny plan pozycji.Potem powrócił do M��on.W dwie godziny pózniej masztalerz zawiózł plan Morganowi;od niego Montbar dowiedział się, że powozić będzie pocztylion Antoni.Masztalerz przywiózłćwieki i kłódkę.Montbar polecił przynieść do swego pokoju dwie butelki starego burgunda i kazał zawołaćAntoniego.Niebawem Antoni ukazał się.Był to duży, zdrowy chłop, lat dwudziestu pięciu, wzrostumniej więcej tego samego, co Montbar [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki