Hoss Autobiografia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.1941 r.Fritzsch w bunkrze bloku 11pozostawił 10 więzniów osadzonych tam dnia poprzedniego w związku z ucieczką więzniaz karnej kompanii.Pozostali z tej grupy w liczbie 9 oraz inni więzniowie karnej kompaniiwynieśli na strych wszystkie łóżka z bloku 11.Całą karną kompanię skierowano po pracydo bloku 5 a.Dnia 3 września przeniesiono do bunkra 250 chorych więzniów z blokówszpitalnych i wpędzono tam około 600 radzieckich jeńców, po czym zasypano okna bunkrówziemią.Gaz wsypywali SS-mani przez drzwi, które następnie zamknięto.Dnia 4.9.1941 r.Rapportf�hrer Palitzsch w masce gazowej otworzył drzwi bunkrów.Okazało się, że niektórzyludzie jeszcze żyją, wobec czego dosypano jeszcze cyklonu B i znów zamknięto drzwi.Wie-czorem dnia 5.9.1941 r.zabrano 20 więzniów z karnej kompanii (blok 5 a) oraz pielęgniarzyz bloków szpitalnych i przeprowadzono ich na podwórze bloku 11, gdzie znajdowali się ofi-cerowie SS Fritzsch, Meier, Palitzsch i lekarz dr Entress.Więzniom wydano maski gazowe,rozkazano wejść do bunkrów i wynosić zwłoki na podwórze, skąd do póznej nocy przewo-żono je wozami do krematorium.Wśród zabitych znajdowały się zwłoki 10 więzniów osadzo-nych w bunkrze w związku z ucieczką więznia z karnej kompanii.Patrz D.Czech: Ka-lendarz wydarzeń w obozie koncentracyjnym Oświęcim-Brzezinka, Zeszyty Oświęcimskie"1959, nr 2.częto napierać od wewnątrz na drzwi.Jednakże drzwi wytrzymałynapór.Dopiero po kilku godzinach otwarto i przewietrzono pomieszczenie.Wtedy po raz pierwszy zobaczyłem w takiej masie zwłoki zagazowanych.Jakkolwiek gorzej wyobrażałem sobie śmierć wskutek zagazowania, to jednakpoczułem się nieswojo: ogarnęło mnie uczucie grozy.Zmierć taką wyobrażałemsobie zawsze jako pełne męczarni zaduszenie, tymczasem na zwłokach nie byłowidać jakichkolwiek śladów skurczów.Jak mi wyjaśnili lekarze, kwas pruskidziała paraliżująco na płuca, lecz działanie jest tak szybkie i silne, że niewywołuje objawów uduszenia, jak to jest na przykład przy gazie świetlnym lubcałkowitym braku tlenu.Nad samą kwestią zabijania radzieckich jeńców niezastanawiałem się wówczas.Taki był rozkaz i musiałem go wykonać.Otwarciejednak powiem, że zagazowanie tego transportu podziałało na mnie uspokaja-jąco, wkrótce przecież trzeba było rozpocząć masowe uśmiercanie %7łydów, adotychczas ani ja, ani Eichmann 117 nie zdawaliśmy sobie sprawy z tego, w jakisposób będzie się odbywać masowe zabijanie.Miał być użyty jakiś gaz, ale niewiadomo było, o jaki gaz chodzi i jak należy go używać.Teraz znalezliśmyzarówno gaz, jak i sposób postępowania.Zawsze ogarniała mnie groza, gdymyślałem o masowych rozstrzeliwaniach, zwłaszcza kobiet i dzieci.Miałem jużdość egzekucji zakładników i innych masowych rozstrzeliwań nakazywanychprzez Reichsf�hrera SS albo RSHA.Teraz byłem spokojny, że rzezie ominą naswszystkich i że ofiarom można będzie do ostatniej chwili oszczędzić cierpień.To właśnie było moją największą troską, gdy myślałem o tym, co Eichmannopowiadał o rozstrzeliwaniach %7łydów przez oddziały operacyjne 118 za pomocąkarabinów maszynowych albo pistoletów maszynowych.Podobno rozgrywałysię potworne sceny: postrzeleni uciekali, a rannych przede wszystkimkobiety i dzieci dobijano.Częste samobójstwa w szeregach oddziałówoperacyjnych były spowodowane tym, że ciągłe nurzanie się we krwi stawałosię nie do zniesienia.Kilku członków tych oddziałów zwariowało, a większośćpodtrzymywała się alkoholem przy wykonywaniu swej strasznej roboty.117Patrz charakterystyka Adolfa Eichmanna na s.247.118Oddziały operacyjne - Einsatzkommandos wchodziły w skład specjalnych formacji Sipo i SD Einsatzgruppen.Zadaniem tych formacji było likwidowanie na okupowanych terenach ZSRRkomisarzy politycznych, komunistów i %7łydów oraz zwalczanie partyzantów i ruchu oporu.Rozpoczynałyone działalność bezpośrednio po zajęciu terenu przez frontowe oddziały Wehrmachtu.WyrokAmerykańskiego Trybunału Wojskowego w Norymberdze z dnia 8 -10.4.1948 r.w sprawie przeciwkodowódcom tych specjalnych formacji stwierdził, że wymordowały one około 2 milionów mężczyzn,kobiet i dzieci spośród niewinnej ludności cywilnej (Proces IX.Wyrok wraz z uzasadnieniem ogłoszonow polskim tłumaczeniu w Biuletynie XIV GKEZH 1963 r.).Patrz również G.Reitlinger: Die Endl�sung,s.205 i n.119Według opowiadań Hoeflego ludzie z Globocnikowych zakładóweksterminacji również spożywali niesamowite ilości alkoholu.Wiosną 1942 r.przybyły z Górnego Zląska pierwsze transporty %7ły-dów,120 którzy mieli być wszyscy zabici [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki