Ossendowski F. A. Lenin (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.wstrz�saj�cych.Jak ma�e wyl�k�e dziecko, uj�� on� za r�k� i urywanym g�osem opowiada� o swoich przej-Sciach. Czeka nas wielkie nieszcz�Scie! powtarza� ci�gle.Milcza�a, nie mog�c pohamowa� �ka�, wzbieraj�cych w sercu, i zapomnie� urazy, ci�kiej,bolesnej, przechodz�cej chwilami w nienawiS�.W przedpokoju rozleg� si� dzwonek, niecierpliwy, gwa�towny.Za chwil� wpad� wysoki, smag�y m�odzieniec. Ciesz� si�, �e widz� was razem! zawo�a�. Mamo czy Grzegorza jeszcze niema? Nie! odpowiedzia�a pani Bo�dyrewa, wycieraj�c �zy Czy mia� przyjS�? P�aczesz? spyta� m�odzieniec i, patrz�c na ojca z szyderczym uSmiechem, doda�: Kolejna eskapada romantyczna? Aj! Aj! W twoim wieku, ojcze, to ju� Smieszne! Dziwi� si�tylko, �e mama przez trzy lata nie przyzwyczai�a si� do tych wyst�pów goScinnych swegop�omiennego pana i w�adcy! Piotrze! upomina�a syna pani Bo�dyrewa, z niepokojem spogl�daj�c na m�a.152Ten zaS siedzia� w fotelu, blady i zamySlony.Widocznie, nie s�ysza� nawet szyderczychs�ów syna. Walerjanie! rzek�a, z trwog� dotykaj�c jego ramienia i z trosk� patrz�c na t� wypiesz-czon� twarz, tak bezwoln�, podatn�, lekkomySln� i porywcz� jednoczeSnie.Chwilami nienawi-dzi�a tych oczu niebieskich, pulchnych warg, bia�ego czo�a, mi�kkich, z�ocistych bokobrodówi bujnej, prawie m�odzie�czej czupryny, nienawidzi�a, jako �ona opuszczona, zdradzona.Chwilami znowu czu�a jednak tkliwoS� dla niego, bezbronnego wobec wszystkiego, cowychodzi�o poza granice normalnego bytu przeci�tnych ludzi.Zna�a swego m�a, wiedzia�a, przecie�, �e nie w�asn� prac�, nie wysi�kiem mózgu i mi�-Sni doszed� do dobrobytu.Szcz�Sliwy zbieg okolicznoSci wp�yn�� na los jego, daj�c niezale�-ne stanowisko.Bo�dyrew potrafi� tylko nie popsu� sobie karjery.By� uczciwy, systematyczny w pracy beznadmiernego oddania si� jej, tyle, ile wymaga�a od niego i nic poza tem.By� zadowolony zeswej sytuacji i wi�kszych ambicyj nie posiada�.W tej chwili podniós� na �on� zamglone, niebieskie oczy, w których nie zagas�y jeszczeb�yski przera�enia i smutku. Co? szepn�� zdumiony, jakgdyby przebudzony z ci�kiego snu. Pyta�aS mnie o coS,Marie? Piotr przyszed� i oczekuje na Grzegorza. rzek�a. Co u was s�ycha�? zapyta� pan Bo�dyrew, patrz�c na syna. jak si� zachowuj� wasirobotnicy? " le! zawo�a� syn. DziS zrana stan�a tylko dziesi�ta cz�S� robotników.Reszta posz�aza bolszewikami.Pozostali urz�dzili wiec i wywiexli na taczkach wszystkich in�ynierów.Oszcz�dzali tylko mnie za to, �e tak objaSnili, po ludzki ich traktowa�em i razem z nimi pra-cowa�em przy obrabiarkach.Obrali mnie na stanowisko dyrektora.Sytuacja sta�a si� g�upiai bardzo dra�liwa.Odmówi�em i poda�em si� do dymisji.Inaczej nie mog�em post�pi� wobeczarz�du naszego.Musia�em by� solidarnym! Zapewne! zgodzi� si� ojciec. Zarz�d oceni to niezawodnie, gdy nastan� czasy nor-malne. Nie nastan�! rzek� powa�nym g�osem syn. Nie nastan�? zapyta�a pani Bo�dyrewa. Mo�e.kiedyS.w ka�dym razie niepr�dko odpar� m�ody in�ynier. Jestem przekona-ny, �e rewolucja si� uda i w�aSnie taka, o jakiej marz� ci ludzie.Ciesz� si� z tego! Co ty mówisz, Piotrze! oburzy� si� ojciec. Mówi� to, co mySl�! odpar� syn. Nie mo�na by�o d�u�ej znosi� takiego stanu.Ci, conajci�ej pracuj�, w gruncie rzeczy pozostaj� na stopniu niewolników, lub niepo��danych,chocia� niezb�dnych maszyn, które si� wyrzuca, gdy pracuj� nie dostatecznie sprawnie, lub,gdy na skutek kalkulacji w�aScicieli, nie s� potrzebne. Wsz�dzie istnieje ten sam system broni� si� pan Bo�dyrew. Wsz�dzie te� jest xle.Zrozumieli to kapitaliSci ameryka�scy i, wybieraj�c z masy robot-niczej najlepsze, najzdolniejsze okazy, czyni� z nich uczestników przedsi�biorstwa w cz�Sci,sprawiedliwie i rzetelnie obliczonej.Innym krajom, a pierwszej zkolei Rosji, rewolucja ju�Swieci �un� w oczy. z rumie�cem na twarzy odpowiedzia� Piotr.W gabinecie wzi�� s�uchawk�.153Pan Bo�dyrew wzi�� s�uchawk�.Zblad� nagle i prawie bez si� opuSci� si� na fotel.Szepta�, rz꿹c i nie mog�c z�apa� tchu: Nasze sk�ady zosta�y zrabowane przez oddzia� marynarzy i robotników.fabryka podpa-lona.Telefonuje mi o tem nasz prezes.Piotr Bo�dyrew trzasn�� w palce i, chodz�c po pokoju, Mówi�: Tego si� boj� najwi�cej! Dziki instynkt naszego t�umu, podsycany nadmiarem mSciwo-Sci, odda si� burzeniu.Co wtedy b�dzie z Rosj�? Ch�tnie b�d� wspó�pracowa� z wyzwolo-nym ostatecznie ludem, lecz nie z burzycielami! To okropne! Pojedziesz do fabryki? Prezes mówi, �e w ca�ej okolicy wre bitwa pomi�dzy buntownikami i pu�kiem Seme-nowskim, podtrzymuj�cym rz�d szepn�� zgn�biony in�ynier.Do gabinetu wszed� Grzegorz Bo�dyrew.Podobny by� do matki, tak samo jak starszy brat.Te same w�osy krucze, smag�a twarz,wielkie oczy niebieskie.Tylko, o ile brat kipia� �yciem i zapa�em, o tyle ca�a posta� Grzego-rza zdradza�a marzycielstwo i sk�onnoS� do g��bokich rozmySla�. Ach! Zjawi� si� nasz metafizyk! zawo�a� Piotr na widok brata. Co si� dzieje! Co si� dzieje! zawo�a�, sk�adaj�c r�ce, Grzegorz. We wszystkich dziel-nicach bitwa! Z trudem, bocznemi ulicami dotar�em do was! A co u ciebie s�ycha�? spyta� ojciec. Nic dobrego! Rada robotnicza postanowi�a zamkn�� nasz� fabryk�, jako niepotrzebn�dla proletarjatu, bo robimy myd�o pachn�ce, wod� kolo�sk� i proszek do z�bów, odpar� zesmutnym uSmiechem. Ale robicie te� Srodki lecznicze! zawo�a� Piotr. WskazywaliSmy im na to.Powiedzieli, �e wszelkie aspiryny, piramidony s� dobre dlabur�ujów, nie dla ludu robotniczego.Wszystkie zapasy zarekwirowano i wywieziono, niewia-domo dok�d.W fabryce zaS rozlokowano oddzia�y powsta�ców z podmiejskich fabryk.Wi-dzia�em na w�asne oczy, jak robotnicy odkr�cali mosi�ne i bronzowe cz�Sci aparatów i wy-nosili naczynia z platyny i srebra.Pi�kna rewolucja w XX wieku! Pi�kna, nie pi�kna, ale rewolucja i do tego rosyjska! Inn� by� nie mo�e, bracie! Dzi-kim jesteSmy narodem, a dzikoS� nasz� spot�gowa� ucisk niezbywa�y, zbrodniczy, g�upi, gra-nicz�cy ze zdrad� Rosji! zawo�a� Piotr. Rewolucja powinna porwa� ca�y naród, poci�gn�� go ku sobie! zaprotestowa� m�od-szy brat. Jak�e� osi�gnie to, gdy si� splami pospolitym rabunkiem, ohydn� zbrodni�? Twoje rozumowania dobre s� dla kwakrów lub ewangelickich chrzeScijan, Grzegorzu,nie dla nas! My pó�poga�ski jeszcze naród, b��kamy si� w mroku mówi� Piotr. Nasza inteligencja nie ust�puje europejskiej, nasza sztuka jest wsz�dzie podziwiana powiedzia� Grzegorz. Mój drogi! zawo�a� starszy brat. S� to stare, zupe�nie nieprzekonywaj�ce dowodze-nia! Nasza inteligencja mySlowa i twórcza obliczona jest na dwa lub trzy miljony, a pozosta-�e 150 miljonów w okresach epidemji lub g�odu t�uk� kijami, lub r�bi� siekierami lekarzy,nauczycieli, agronomów, weterynarzy, bo oni bezpoSrednio choler� roznosz� ; baby topi�wiedxmy, bo one swemi czarciemi sztukami powoduj� gniew Bo�y.Pomi�dzy nami a ludem przepaS�.�adnego mostu nie potrafimy przez ni� przerzuci�! To prawda! zgodzi� si� pan Bo�dyrew. DwadzieScia szeS� lat znam robotnika.Gdymówi� z nim o rzeczach fachowych, rozumiemy si� wybornie.DoS� jednego s�owa o czemS �ycio-154wem, ogólnem, natychmiast mam wra�enie, �e s�owa moje nie dochodz� do robotnika.W oczachjego spostrzegam zmieszanie, nieufnoS�, wrogoS�.MySlicie, �e ch�op rozumie robotnika, lubmieszczucha? Nie! bywa�em na wsi u brata Sergjusza i wiem, �e ch�opi nienawidz� w�aScicieliziemskich, s� pe�ni podejrzliwoSci wzgl�dem ludzi z miasta i pogardy dla robotnika. Tak! zawo�a� Piotr. Niestety, nie posiadamy spo�ecze�stwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki