Chmielewska Joanna Dwie glowy i jedna noga (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wielkie mecyje, przestraszeni powinni być wszyscy hochsztaplerzy,zbijanie forsy wymaga wysiłku i niekoniecznie tym wysiłkiem jest machanie łopatą.Ponownie, mając już nieco więcej danych, spróbowałam przestawić się na tę drugąstronę.Załóżmy, że to ja jestem utalentowanym aferzystą.Wyciągnęłam z lodówki puszkę zimnego piwa, usiadłam w fotelu, zapaliłam papie-rosa i zagapiłam się w okno.Podstawę całej kołomyi stanowiła Helena Wystrasz.Robięwielkie kanty.Moja sprzątaczka, czy może gosposia, połapała się.Bzdura, gdzie onasię mogła połapać w tych skomplikowanych gesze5�ach! Musiałam zrobić coś grubsze-go i prostszego, zabiłam kogoś, ona to wykryła, jakimś sposobem dała mi do zrozumie-nia, że wie o mojej zbrodni, stała się dla mnie niebezpieczna.Zdecydowałam się wobectego też ją zamordować, ona zaś uciekła.Złapałam ją.Wyjawiła mi, że już zdążyła wplą-tać w ten cały pasztet następną osobę, osoba naraziła mi się wcześniej, nie mam pojęcia,ile wie, ale wolałabym jej zamknąć gębę.Też ją utłukę? Nie przesadzajmy, ile tych mor-derstw będę w końcu musiała popełnić?! Nie utłukę zatem, tylko przestraszę.Pozbędęsię jej, narobię kłopotów, niech się zajmie sobą, a nie mną.Zaraz, co ta Helena napisa-ła.? Wszystko wiem i coś mam, ale sama nie wie, co wiem.Wobec tego byłoby dobrzezabrać mi to coś, co mam, pytanie, gdzie to mam, bo jeśli w domu, noga musi stanowićprzypadek, trzyma mnie w tym domu, zamiast z niego usunąć, zmiłuj się Panie, jednokłóci się z drugim.92Zrezygnowałam z roli hochsztaplera, wyraznie czując, że od konstruktywnego my-ślenia dostaję zwyczajnej kołowacizny.Dałam spokój aferze i postanowiłam wrócić doniej jutro.Albo pojutrze.Albo kiedykolwiek, jak już przestanę być kompletnie ogłuszo-na i przywyknę do aktualnego stanu posiadania.Dotychczas użerałam się z jedną gło-wą, własną, teraz mam dwie.Na dobrą sprawę te dwie głowy stanowiły główną przyczynę mojego otumanienia.* * * Może nareszcie coś nam zacznie sprzyjać powiedział Grzegorz nazajutrz przedpołudniem. Znalazłem doskok do tego waszego cudotwórcy.Mam jechać do niegoi nakłonić go do przyjazdu.Tyle jeszcze przyzwoitości we mnie zostało, że będę się sta-rał, dostałem na to trzy dni wolne i lecę pojutrze. I słusznie pochwaliłam, bo w tych wszystkich rozmowach telefonicznych zdą-żyłam zamienić z ludzmi parę słów na tematy niewinne. On jezdzi i uzdrawia głów-nie koronowane głowy.Zwykłych ludzi też leczy, podobno skutecznie, tyle że trudno siędo niego dostać. Dobra, zostawmy go na razie, musimy się umówić.Byłoby chyba lepiej, żebym nieprzychodził do ciebie, spotkajmy się tam, gdzie będę mieszkał.Willa mojego kumplaw Konstancinie, stoi pusta, bo kumpel z żoną jest akurat tu.Zjawimy się tam równocze-śnie, przylatuję o wpół do dwunastej, w tym Konstancinie mogę być. O wpół do pierwszej podpowiedziałam. Niech będzie.Co ty na to?Nie miałam zastrzeżeń. Tu się dużo wykryło zauważyłam. To rzeczywiście Renuś straszy mnie gło-wami, a poza tym podobno kombinuje z Nowakowskim. Z Nowakowskim? Czekaj, to była taka jawna szuja z UB, za plecami miałSprzęgieła.Zamilkł i przez chwilę myślał. Za dużo gadania na telefon zadecydował wreszcie. Wytrzymamy chyba dopojutrza? Zaraz, podam ci adres.Odłożyłam słuchawkę i zastanowiłam się, co powinnam teraz zrobić.No jak to co,głowę oczywiście.Nie, to nie dziś, głowę jutro.Prawie trudno mi było uwierzyć w przyjazd Grzegorza.Usiadłam na chwilę spokoj-nie, usiłując przystosować się jakoś do sytuacji, za dużo rozrywek gromadziło mi się nakupie, jeszcze nie przyszłam do siebie po informacji, że ten cały Libasz, któremu spa-skudziłam interes, to właśnie Renuś.Interesu nadal nie rozumiałam kompletnie, ale po-tężne kanty w nim aż biły w oczy, widział je każdy, tyle że nikt nie reagował, górna war-stwa ochronna była nie do przebicia.Mógł sobie Renuś robić, co chciał, tak samo jak93inni aferzyści, bezkarność miał zapewnioną.Czepianie się mnie stanowiło zatem idio-tyzm i musiało w nim tkwić coś więcej niż podejrzany biznes.Może Miziutek zwario-wał.? Tu Renuś z Miziutkiem, tu noga, tu dwie głowy, jedna na karku, a druga w holu,tu Grzegorz.Stanowczo wolałabym Grzegorza w spokojniejszej atmosferze!Przebijał moje wszystkie próby myślenia.Nim byłam zajęta, a nie tą całą obłąkanąimprezą.Jakoś przecież powinnam wyglądać, do licha, no, jedno, co mi odpadło, to strój [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki