Rutkowski Hipoteza frazy przedimkowej

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.5)frazę monetę należy uznać za frazę przedimkową.(2.5) Monetę Piotr znalazł t na ulicy.i i41Hipoteza frazy przedimkowej a języki bezrodzajnikoweWywód ten sprowadza się jednak do założenia wstępnego, które ma sens tylkowtedy, gdy dopuści się możliwość analizy przedimkowej.42.1.3.Sio (2006)Inne podejście do problemu przekładalności modelu przedimkowego najęzyk chiński prezentuje Sio (2006).Rozróżnia ona dwa rozumienia hipotezy Abneya(1987).Z jednej strony stwierdzenie, że dany język realizuje model DP (1987), możesię odnosić do obecności i aktywności składniowej samej frazy DP, a więckonkretnego poziomu strukturalnego, organizowanego wokół rodzajnikai nadającego grupie imiennej określone właściwości referencyjne.W sensie szerszymstrukturę typu DP można natomiast rozumieć jako rozbudowaną otoczkę funkcyjnąrzeczownika.W tym ostatnim ujęciu przeciwieństwem języka realizującego schematDP byłby język, w którym najwyższym rzutem imiennym jest po prostu fraza NP(pozbawiona obudowy funkcyjnej).Sio (2006) stwierdza, że przy przyjęciu węższejz opisanych powyżej interpretacji nie można wskazać argumentów jednoznacznieprzemawiających za obecnością w języku chińskim frazy DP.Szersze rozumieniemodelu przedimkowego wymaga jednak uznania języka chińskiego za język typuDP.Otoczka funkcyjna chińskich grup imiennych składa się zdaniem Sio (2006)z co najmniej trzech fraz, a mianowicie frazy specyficzności (SP, ang.SpecificityPhrase), frazy klasyfikatora (ClP, ang.Classifier Phrase) i frazy liczebnika (NumeP ang.Numeral Phrase), por.też Cheng i Sybesma (1999).5 Wyrażenie (2.6) to przykładchińskiej grupy imiennej o interpretacji specyficznej:4Na niekonkluzywny charakter argumentacji opartej na wiązaniu rzutu DP z uwydatnioną(tematyczną) pozycją grupy imiennej w zdania zwraca uwagę m.in.Trenkic (2004).5Fraza, którą Sio (2006) opatruje etykietą NumeP, odpowiada frazie QP omówionej w rozdziale 5poniżej.42Hipoteza frazy przedimkowej a języki bezrodzajnikowe(2.6) zh� y%2ł b%1łn shkten jeden Cl książka ta jedna książkaW modelu zaproponowanym przez Sio (2006) jej struktura wygląda następująco:(2.7) Chińska grupa imienna o interpretacji specyficznejSPSpec SS� NumePNume� ClPCl� NPzh� y%2łb%1łn N�shk (ch.)Fraza, którą Sio (2006) określa jako SP mogłaby być uznana za ekwiwalent frazyprzedimkowej.Przy braku jednoznacznych argumentów za takim rozwiązaniem Sio(2006) nie wprowadza jednak etykiety DP do swojego opisu.43Hipoteza frazy przedimkowej a języki bezrodzajnikoweAnaliza Sio (2006) jest ważnym głosem w dyskusji na temat zasadnościwpisywania języków bezrodzajnikowych w schemat zaproponowany przez Abneya(1987), ponieważ zwraca uwagę na możliwość szerszej definicji modelu DP.Uniezależnienie analizy przedimkowej od problemu wypełnienia pozycji D� będzieważną częścią wywodu przedstawionego w dalszej części tej rozprawy.Podobnie jakSio (2006) uznaję, że obecność fraz funkcyjnych jest istotnym potwierdzeniemmodelu Abneya (1987) (nawet przy braku rodzajników), gdyż nie pozwala nauznanie frazy NP za najwyższy poziom struktury imiennej.2.2.Generatywne analizy grup imiennych w językach słowiańskichPodrozdział ten przedstawia przegląd najistotniejszych argumentówwysuwanych przez zwolenników i przeciwników uznania frazy DP za właściwąschematyzację syntaktyczną grup imiennych w językach słowiańskich.Szczególnąuwagę należy w tym miejscu poświęcić pracom Boakovicia (2005) i Pereltsvaig(2007), które są najszerzej znanymi i komentowanymi głosami w referowanejdyskusji.2.2.1.Argumenty przeciw hipotezie przedimkowej Boaković (2005)Boaković (2003), (2004b), (2005) uznaje, że w sporze dotyczącym frazyprzedimkowej w językach słowiańskich argumentu najistotniejszegoi rozstrzygającego dostarcza zjawisko opisywane w literaturze generatywnej jako tzw.ekstrakcja lewostronna (left branch extraction).6 Jego wywód wpisuje się tym samym6Propozycje Boakovicia zostaną tu omówione na podstawie najpózniejszego z serii jego tekstów naten temat.44Hipoteza frazy przedimkowej a języki bezrodzajnikowew nurt badań łączący kwestię obecności lub braku poziomu DP z możliwościąwyłączania pewnych elementów (w szczególności przymiotników) poza grupęimienną.Podsumowując i uzupełniając wcześniejsze spostrzeżenia wielu innychautorów, Boaković (2005) proponuje analizę, w myśl której języki dopuszczająceekstrakcję lewostronną nie mają w swej strukturze składniowej poziomu DP.Ograniczenia w zakresie przesunięć, jakim podlega początkowy elementgrupy imiennej (czyli np.rodzajnik, zaimek dzierżawczy, przymiotnik) zostałyzauważone już przez Rossa (1967/1986).Typowymi przykładami ilustrującymiomawiane zjawisko są następujące pary struktur składniowych:(2.8) a.Którą książkę chcesz przeczytać?b.Którą chcesz przeczytać książkę?(2.9) a.Which book do you want to read? (ang.)która książka AUX ty chcieć przeczytać Którą książkę chcesz przeczytać?b.*Which do you want to read book? (ang.)która AUX ty chcieć przeczytać książkaW myśl założeń generatywnych zaimek pytajny typu który/which tworzy w strukturzegłębokiej jeden składnik z określanym przezeń rzeczownikiem.W zdaniach takichjak (2.8a) lub (2.9a) składnik ten, mimo że w strukturze podstawowej jestdopełnieniem czasownika, zostaje przeniesiony do pozycji początkowej w zdaniu.Jest to częścią procesu tworzenia wypowiedzeń pytajnych (por.też podrozdział 0.3):45Hipoteza frazy przedimkowej a języki bezrodzajnikowe(2.10) a [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki