Richard Dawkins Bóg urojony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Co prawda, wartości rodzinne w jego wydaniu nie są może tym, naczym chcielibyśmy się koncentrować.Wobec swojej matki na przykład Jezus bywał opryskliwy, auczniów zachęcał, by porzucili rodziny i przyłączyli się do niego Jeśli kto przychodzi do Mnie, a niema w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto siebie samego, nie może byćmoim uczniem" (14,26).(Julia Sweeney w monodramie Letting Go of God95 tak skomentowała ówwerset: Czy to nie tak właśnie robią sekty? Każą ci odejść od rodziny, by łatwiej cię byłoprzekabacić"96.).Pomijając jednak dość w tym przypadku podejrzaną sferę wartości rodzinnych, naukimoralne Jezusa są absolutnie godne podziwu (przynajmniej w porównaniu z etyczną tragedią, jakąprezentuje Stary Testament).Gorzej jednak z innymi naukami Nowego Testamentu, których nikt, ktochce kierować się w życiu dobrem, nie może popierać.Mam tu na myśli szczególnie samo sednodoktryny chrześcijańskiej, czyli konieczność pokuty" za grzech pierworodny".Ta podstawanowotestamentowej teologii w kategoriach moralnych jest w zasadzie czymś równie ohydnym, jakhistoria Abrahama szykującego się do zgrilowania Izaaka.Podobieństwo to nie jest zresztą przypadkowe,co ukazał choćby Geza Vermes w The Changing Faces of Jesus [Zmieniające się twarze Jezusa].Grzechpierworodny wywodzi się przecież wprost ze starotestamentowego mitu Adama i Ewy.Mogłoby sięwydawać, że ich grzech zjedzenie owocu z zakazanego drzewa zasługuje co najwyżej nareprymendę.Lecz symboliczna moc owocu (dającego wiedzę o dobru i złu, co w praktyce w przypadkubiblijnej pary obróciło się w świadomość własnej nagości) okazała się tak wielka, że ów drobnygrzeszek111* stał się matką i ojcem wszelkich grzechów.Za ten właśnie czyn Adam i Ewa i ich111* W oryginale Richard Dawkins na określenie czynu Ewy posługuje się czasownikiem scrumping", po czym tłumaczy sięczytelnikom, jak następuje: Obawiam się, że słowo �scrumping� nie jest znane moim amerykańskim czytelnikom.Ja jednak bardzo lubięwyszukiwać rzadko używane amerykańskie słowa i wykorzystywać je potem do wzbogacenia własnego słownika, z tych właśnie względów kilkarazy już posłużyłem się w mojej książce specyficznymi regionalizmami.Samo scrumping" to w czystej formie motjuste niezwyczajnejekonomii.Słowo to nie oznacza dowolnego podkradania, to określenie kradzieży jabłek i wyłącznie jabłek.Trudno zatem o mot bardziej juste.potomkowie wygnani zostali z raju, odebrano im prawo do życia wiecznego i skazano na pracę w pocie iznoju (on) i bóle porodowe (ona).Do staro testamentowej mściwości Nowy dodaje kolejnąniesprawiedliwość i to z sadomasochistyczną zjadliwością prześcigającą niemal swego poprzednika.Wsumie to zresztą znamienne, że religia ta zaadaptowała jako swój święty symbol narzędzie tortur (iegzekucji), a mnóstwo ludzi nosi toto na szyi.Lenny Bruce podczas jednego ze swych występówskomentował to krótko: Gdyby Jezus został zabity dwadzieścia lat temu, dzieci w katolickich szkołachnosiłyby na szyi małe elektryczne krzesełka zamiast krzyżyków".Znacznie gorsza jest jednak stojąca zatym wszystkim teologia i teoria kary.Grzech Adama i Ewy ma być przekazywany w linii męskiej (wnasieniu, jak twierdził Augustyn).Spytajmy może jednak, jaka to etyka skazuje każde dziecko, nawetzanim jeszcze się narodzi, na dziedziczenie grzechu, który popełnili jego czyjej odlegli przodkowie.A takprzy okazji to właśnie Augustyn, który skądinąd słusznie sam siebie uznawał za szczególny autorytetw kwestii grzechu, jest autorem określenia grzech pierworodny"; wcześniej mówiło się o grzechuprzodków".Rozliczne orzeczenia i debaty Augustyna doskonale zresztą, moim przynajmniej zdaniem,ilustrują niezdrowe zainteresowanie wczesnochrześcijańskich teologów problematyką grzechu.Kto imzabraniał poświęcać stronice kolejnych rozpraw i słowa kolejnych kazań opiewaniu piękna gwiazdbłyszczących na nieboskłonie, górskich zboczy pokrytych zielonymi lasami, morskich odmętów isłowiczych treli nad ranem? Te jednak pojawiają się jedynie z rzadka, bowiem chrześcijan fascynowałnajwyrazniej jedynie grzech, grzech, grzech i grzech.Cóż za obleśny pomysł, by czemuś takiemupoświęcić życie! Zgryzliwość Sama Harrisa w Letter to a Christian Nation wydaje się zupełniezrozumiała: Troszczycie się głównie o to, że Stwórca czuje się osobiście urażony czymś, co ludzie robią,kiedy zdejmą ubrania.Wasza pruderia dzień po dniu tylko pogłębią ludzkie nieszczęście".Pora, by przejść do sadomasochizmu.Bóg wcielił się w człowieka, w Jezusa Chrystusa, po to, bytortury i egzekucja stały się odkupieniem odziedziczonego po Adamie grzechu.Od czasu, gdy Pawełwyłożył tę odrażającą koncepcję, Jezus czczony jest jako odkupiciel wszystkich grzechów nie tylkotego, który niegdyś popełnił Adam, również przyszłych grzechów, niezależnie od tego, czy ludzie wprzyszłości popełnią je, czy nie.Spójrzmy jednak na to od drugiej strony, co zresztą wielu ludzi jużdostrzegło (choćby Robert Graves w epickiej powieści King Jesus) czy biedny Judasz Iskariota niezostał potraktowany przez historię nieco niesprawiedliwie, skoro jego zdrada" była niezbędną częściąwielkiego kosmicznego planu? To samo powiedzieć można o domniemanych sprawcach dokonanego naJezusie mordu.Jeśli Chrystus chciał być zdradzony i zabity, by móc odkupić nasze grzechy, czy ci,którzy poczuwają się do tego, że ich grzechy zostały rzeczywiście odkupione", nie postępująnieuczciwie, przez stulecia zrzucając winę na Judasza i %7łydów? Wspominałem już o licznych tzw.niekanonicznych ewangeliach.Nie tak dawno sporo szumu wzbudziła publikacja tekstu, który uznano zazaginioną ewangelię według Judasza97.Okoliczności jego odkrycia nadal pozostają niejasne, wiele jednakwskazuje, że odnaleziono go w Egipcie w latach 60.lub 70.XX wieku.Ten koptyjski rękopis składającysię z sześćdziesięciu dwóch kart papirusu pochodzi z przełomu III i IV wieku (co stwierdzono metodądatowania za pomocą izotopu 14C) najprawdopodobniej powstał w oparciu o wcześniejsze teksty greckie.Pomińmy jednak kwestię, kim był autor.Ważne, że ewangelia przedstawia nowotestamentową historię zperspektywy Judasza, i jasno jest w niej powiedziane, że Iskariota zdradził Jezusa na jego wyraznąprośbę; wszystko, co się stało, stanowiło część planu, który miał doprowadzić do zbawienia ludzkości.Cała doktryna jest i tak odpychająca, ale czy wieczne pomawianie Judasza nie pogłębia jeszcze tegowrażenia 112* [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki